Wethouder Said Kasmi en een bokkige Gemeenteraad
Mei Li Vos– Eerste Kamerlid voor de PvdA-Groenlinks- is een pittige tante. Dat niet alleen: haar leven lang al is een grote eigenzinnigheid haar wezenskenmerk. Ze komt nooit met een doorsnee oplossing. Als je zo iemand voorzitter maakt van de commissie die je moet adviseren over cultuursubsidies, moet je niet verbaasd staan als in het resultaat vele heilige huisjes worden ingetrapt.
De Rotterdamse wethouder van Cultuur, Said Kasmi heeft dat ervaren. Hij presenteerde de Gemeenteraad haar advies . Daarin vielen vele gevestigde namen buiten deprijzen terwijl onbekende grootheden een gunstige beoordeling kregen. Vos had trouwens een nieuwe categorie ingevoerd: bij haar commissie kun je een gunstige beoordeling krijgen en toch geen subsidie. Lekkerdan.
De voorstellen van Mei Li Vos en de haren kwamen bij links én rechts in de gemeenteraad aan als een koude douche. Huiverend gaven de volksvertegenwoordigers blijk van hun schrik. Er ontstond een brede coalitie: dit kón niet. Op deze manier ging het niet. De verschillende partijen hebben hun troetelkinderen en die moesten allemaal worden ontzien. Bij Leefbaar Rotterdam vinden ze bijvoorbeeld Sinfonia hoge cultuur. PvdA/GroenLinks ziet de belichaming van onze tijd in Hip Hop in je Smoel.
De Raad neemt het evenmin dat Mei Li Vos de subsidie hakbijl had klaargezet voor het Chabotmuseum en nog enkele andere gevestigde instellingen.
Wethouder Said Kasmi boog niet, althans nog niet want hij zal wel eieren voor zijn geld kiezen. Gezien zijn achtergrond, die niet met cultuur maar wel met woningbouwerenigingen te maken heeft, zal hijgeen onwrikbare opvattingen hebben over cultuur.
Tegelijk heeft hij door zijn hardnekkigheid een bijdrage geleverd aan de kwaliteit van de Rotterdamse democratie. De bokkige Raad heeft laten zien wat zij is en moet zijn: het hoofd van de gemeente. Dat zijn namelijk burgemeester noch college. Dat is de Raad. En dat heeft deze duidelijk laten blijken.
hanvanderhorst@vandaagenmorgen.nl