'The Apprentice' of hoe maak je met film een essentie van Donald Trump grijpbaar
Hoe pak je de essentie van de man Donald Trump? In dit geval door een onderbelichte cruciale fase uit zijn leven te pakken. De periode 1970 - 1980 waarin Donald Trump gevormd is door zijn relatie met advocaat Roy Cohn. Of misschien moet je zeggen gevormd zou kunnen zijn. De film is tenslotte fictie en de vertelling doet een voorstel over hoe het geweest had kunnen zijn. Maar de voorstelling blijft dicht bij de werkelijkheid van destijds toen de Trump rond dertig jaar oud was.
Het is de periode dat hij zich los maakt van zijn vader en door advocaat Roy Cohn onder diens hoede wordt genomen. Cohn had en hield de reputatie van keiharde advocaat die voor geen middel terug schuwde om te winnen. Hij zag wel iets in de jonge Trump, die maar een ding wilde, groot en rijk worden in de vastgoedmarkt.
De 3 regels van Roy Cohn
Cohn leerde Trump drie regels die volgens hem nodig zijn om winnaar te zijn. Regel 1 - Aanvallen. Aanvallen. Aanvallen. Regel 2 - Niets toegeven. Alles ontkennen. Regel 3 - Claim de overwinning en geef nooit je nederlaag toe. Live en levensgroot zie je bij elk huidig optreden die drie regels terug in Trumps verkiezingscampagne en rechtszaken waar hij in verwikkeld is.
Cohn kan je zien als de Doktor Frankenstein die de vastgoedhandelaar en latere politicus Donald Trump geschapen heeft. Gewetenloos, amoreel gericht op effectiviteit. Trump wordt gespeeld door Sebastian Stan (meerdere Captain America films). Roy Cohn even uitstekend door Jeremy Strong (The Big Short). Een belangrijke rol is er voor Maria Bakalova (Guardians of the Galaxy) als de mooie en eigenzinnige Ivana die Trumps echtgenote zou worden worden.
Geen gepsychologiseer
Een van de sterke kanten van de film is dat hij absoluut niet tracht een psychologisch of door zijn jeugd gedetermineerd beeld van de man Donald Trump neer te zetten. De film doet het simpel. Rijkeluiszoontje Donald Trump heeft al jong maar één obsessie zeer rijk worden , rijker dan zijn vader. Bijzonder daarbij is dat juist de uitstekende Iraans/Deense regisseur Ali Abassi(Teheran 1981) het verhaal van journalist / scenarist Gabriel Sherman verfilmde. Sherman had alls filmmaker ervaring met het milieu van extreem rechts door het maken van de serie The Loudest Voice over berucht Fox News oprichter Roger Ailes.
Zo in verkiezingstijd denk je toch al snel aan een gimmickachtig marketingvehikel. Dat is het niet. Goed geresearcht, gefocust scenario en dito spel en regie maken de film goed en beter dan verwacht. Het onderwerp blijft pikzwart. Zo geeft The Apprentice geeft vernietigend beeld van monomane man.
'Onze schurk'
Waarom mensen toch Trump stemmen ook als ze de film gezien hebben is dat het ze niet uitmaakt of hun held, liegt, gewetenloos, amoreel is alles in dienst van zijn doel zolang dat doel samenvalt met wat zij ook willen (terug naar een fictief Amerika waar alles nog goed was en iedereen geld genoeg had voor alles en Amerika vooral voor Amerikanen het beloofde land was. MAGA, make America great again, ook al heb je daar een schurk als Trump voor nodig.
En die kan je goed gebruiken want hij gaat door alles heen - deuren, normen, wetten - om te winnen. Hij is de man die met alle middelen zijn tegenstanders - de anderen - die 'hen, ' de elite te grazen neemt. Trump is bovendien voor veel mensen ook nog onderhoudend en soms lekker opruiend om te horen op rally's. Een man die net als bijvoorbeeld Wilders of Orban gewaardeerd wordt doordat hij zegt 'waar het op staat.' 'Vers van de lever,' zoals dat op sociale media, op straat, de markt of ouderwetse café s en familiefeestjes ook kan gebeuren. Niet gefactcheckt gewoon op gutfeeling. Sinds de regels van Cohn weten we hoe het zit: Aanvallen, aanvallen, aanvallen.
Rona Barnett
Ergens aan het eind van The Apprentice - het is 1980, hij 34 jaar oud - wordt Trump geïnterviewd door Rona Barnett (link origineel interview). Barnett vraagt hem wat hij zou doen als hij al zijn geld zou verliezen. 'Misschien proberen president te worden, Ik weet het niet,' zegt hij.
De film doet dus een voorstel over het denken van Trump. Kan door tegenstanders gelezen worden als vernietigend maar zal evenals deze recensie nauwelijks invloed hebben. De stellingen zijn immers betrokken. Niets toegeven. Alles ontkennen. Aanvallen, de overwinning claimen wat er ook gebeurd. Ongeacht de uitslag van de komend verkiezingen levert het wel een boeiende donkere film op.
Ali Abassi 'The Apprentice (2024) Nu in de bioscopen
.gif)
