'Vos In De VS:' Getuigenis van een leven in het hart van de Amerikaanse democratie
De vraag is wat de verklaring is van een mens die een grote affectie heeft voor een land, waarin hij/zij niet geboren is. In het geval van deze recensent is dat Engeland. De journalist en Amerika-correspondent Michiel Vos (53) heeft zijn hart verpand aan Amerika, maar laat in zijn boek Vos in de VS zien dat immigranten die genaturaliseerd Amerikaan zijn geworden, toch altijd outsider blijven, hoe hard ze ook hun best doen volledig te integreren.
'Your mouth is like America'
De tandarts van Vos maakt de twee gemengde nationaliteiten in een persoon duidelijk in de laatste pagina in het boek: ‘Your mouth is like America. Nice on top, gammel daaronder’ [ ] ‘Dat is het land waarin jij en ik wonen! ’ De tandarts geeft zijn Nederlands-Amerikaanse patiënt ook nog een goede raad iets heel Hollands te doen: Stop de assimilatiedrang, geen stress want you’ve become enough of an American. Just say no, zoals jouw premier – whatssshisname …Rutte was it? zegt Vind jezelf opnieuw uit maar blijf tegelijkertijd jezelf. Zoals het voor dit land goed zou zijn wat minder stress te hebben.’
Liefde
Vos blijkt flexibel genoeg te zijn om zich te voegen naar de Amerikaanse manier van doen en zichzelf al doende op de hak te nemen. De Nederlandse jonge advocaat die oorspronkelijk uit Maastricht kwam, ging twintig jaar geleden naar de VS. De liefde voor filmmaker Alexandra Pelosi – inderdaad dochter van de bekende oud-voorzitter van het Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi- hield hem permanent in Amerika.
Open deuren
Haar politieke achtergrond als vooraanstaand lid van de Democratische Partij bleek na enige tijd politieke deuren te open die voor andere buitenlandse journalisten gesloten blijven. Dat kan jaloersmakend zijn, maar Vos ziet de politieke connectie van zijn schoonfamilie als een gegeven. In een interview in de Volkskrant zegt hij daarover dit: ‘Als ik ergens ben als familielid, ben ik er niet als journalist. Dus ik kan gebruiken wat ik zie, maar als er iets nieuwswaardigs wordt gezegd, houd ik mijn mond.’
Presidenten
Aldus brengt hij de scheiding aan van zijn journalistieke werk al dan niet samen voor HBO documentaires met zijn echtgenote, en voor Nederlandse en Vlaamse media.
In zijn boek Vos in de VS toont hij zich als een observator en duider van de Amerikaanse manier van leven en het voordeel dat hij via ‘schoonmoeders’ presidenten van de Verenigde Staten kan ontmoeten en ook op camera de handen kan schudden van popidolen en Hollywoodsterren. Hij beschrijft met een vlotte pen hoe dat voelt tegen zijn achtergrond als Europeaan.
Boeiende tijden
Dat er duidelijk veel hetzelfde is gebleven in het politieke en sociale leven in Amerika, blijkt bij naslag van het boek Life in Modern America van prof. Peter Bromhead. Het was een van de studieboeken tijdens mijn opleiding tolk-vertaler Engels in de jaren 70 van de vorige eeuw.
Zoveel is duidelijk: als je de geschiedenis niet kent, weet je het heden niet helemaal te doorgronden. Het staat in ieder geval vast dat dit interessante tijden zijn.
De heren Trump en Biden blijken zich in het recent gehouden eerste politieke debat voor de verkiezingen in november te hebben gedragen als twee kibbelende bejaarden. Helaas was Vos via Holland Diep Uitgevers niet bereikbaar voor aanvullend commentaar op het optreden van beide heren en de manier waarop ze nu campagne voeren.
Leeuw Trump
Biden voelt zich vooralsnog als 80-plusser niet te oud om door te gaan en bijna tachtiger Trump houdt zich kennelijk vast aan zijn modus operandi als brullende leeuw. Het electoraat en de top van de Republikeinen vinden dit blijkbaar fantastisch. Intussen staat YouTube vol met filmpjes waarin zijn gedrag en optreden niet in het voordeel van Trump worden geanalyseerd.
De vraag blijft of de huidige gang van zaken iets met democratie te maken heeft.
Michiel Vos. 2024. 'Vos in de VS'. Hollands Diep Uitgevers. Amsterdam, Antwerpen. ISBN 97890488715201. pp 400. € 22,99
jannykok [at]vandaagenmorgen[dot] nl
.gif)
