Rotterdam eindelijk een beetje metropool...
Rotterdam heeft de pretentie een metropool te zijn. Het wil zich meten met grote wereldsteden. Vandaar bizarre bijnamen als Manhattan aan de Maas. Hoe het werkelijk gesteld is, merk je aan de sluitingstijden van de restaurants. Na een uur of tien kun je nergens meer behoorlijk eten. Voor zover de stad nog een nachtleven had, is dat door allerlei overdreven regelgeving deskundig om zeep geholpen. Toch heeft Rotterdam dan eindelijk een goede reden zich metropool te noemen. De huren zijn er inmiddels hoger dan in Rome of Parijs. Dat betekent toch wat, al is het natuurlijk bitter dat Amsterdam ons ook op dit gebied het nakijken geeft. Die zege van Feyenoord is wat dat betreft een schrale troost. Niemand hoeft trots te zijn op jonge katjes verdrinken.
Neem São Paulo
De andere kant van de medaille is de toename van het aantal daklozen maar geef toe: die zie je ook in Parijs of Berlijn genoeg. Op dit gebied weet Rotterdam dus eveneens zijn mannetje te staan. We zijn echt een metropool.
Er valt echter nog heel wat te doen. Neem bijvoorbeeld São Paulo, qua mentaliteit een beetje het Rotterdam van Brazilië. Ze hebben er iets waar Rotterdam nog niet aan toe kwam: favela´s: hele buurten van hutjes en huisjes die in zelfbouw tot stand zijn gekomen. Ze staan dicht op elkaar. Van drainage of riolering is geen sprake. De stroom wordt illegaal afgetapt. Veel wereldsteden hebben zulke wijken. Tondo in Manila telt inmiddels net zo veel inwoners als heel Rotterdam. Het vaardigt twee leden af naar het parlement van de Filipijnen en elk jaar wordt in januari het feest van het Kindje Jezus groots gevierd.
Wees eerlijk: wij zijn daar in Rotterdam nog niet aan toe. We zijn hoogstens op weg. Zeker als de nachtmerrie van de stad werkelijkheid wordt: Hugo de Jonge burgemeester.
Migreren
De vraag is natuurlijk wat je als individuele woningzoekende hieraan moet doen. De zoon van een goede kennis week uit naar Turijn in Italië waar hij voor €700 een gemeubileerd appartement huurde uit de negentiende eeuw. Denk aan een decor van Fellini. Zelf werkt hij in de ICT en zijn vriendin zit in de luchtvaart. Dus vertrekken was geen probleem. Overigens vertelde zijn vader mij dat hij te verknocht is aan Rotterdam om in Italië te blijven. Toch is emigratie voor jonge mensen met een goede opleiding (juist ook een praktische!) een oplossing die te overwegen valt. Misschien verdien je in het buitenland minder maar het gaat er tenslotte om hoeveel je aan vrije bestedingsruimte overhoudt na aftrek van de vaste lasten waaronder die voor wonen. Alleenstaanden lopen ook nog een behoorlijke kans in het emigratieland de liefde van hun leven te ontmoeten. Dan zit je helemaal gebakken.
Sofia
Het wordt steeds duidelijker: als je niet behoorlijk onderdak bent, moet je voor levenskwaliteit niet meer in Rotterdam en Nederland zijn. Europa is groot. Europa is prachtig. Je mag je overal vrij vestigen. Sofia schijnt bijvoorbeeld een geweldige stad te zijn. En laatst kwam ik een echtpaar tegen dat serieus overwoog zich in Thessaloniki te vestigen. Ze kunnen hun bedrijf net zo goed vanuit die prachtige Griekse stad runnen. Vrees je de hitte, houd je van de great outdoors en klassieke winters? Heel wat Zweedse en Noorse gemeentes zitten op je te wachten. Bijvoorbeeld Gislaved en Umea. En het ziekenhuis Helse Fonna in Noorwegen heeft allemaal vacatures.
hanvanderhorst@vandaagenmorgen.nl
-op-de-Rijksbegroting-.-Tabel-CPB-S.jpg)
