Paus roept op tot vrede: 'Oorlog is altijd een absurditeit, altijd een nederlaag'
De paus wees in zijn paasboodschap aan de wereld en aan zijn gelovigen het Urbi et Orbi op de oorlogen en de slachtoffers van de vele conflicten in de wereld. In het bijzonder op Rusland en Oekraïne en Israel en Palestina. Hieonder een uittreksel.
( Paus Franciscus) De Kerk herbeleeft de verbazing van de vrouwen die op de eerste dag van de week bij zonsopgang naar het graf gingen. Het graf van Jezus was verzegeld met een grote steen. Ook vandaag de dag blokkeren grote stenen, zware stenen de hoop van de mensheid: de steen van de oorlog, de steen van de humanitaire crises, de steen van de mensenrechtenschendingen, de steen van de mensenhandel, en nog veel meer. Net als de vrouwelijke discipelen van Jezus vragen wij elkaar: “Wie zal voor ons de steen wegrollen bij de ingang van het graf?” (vgl. Marcus 16:3).
Zware stenen blokkeren de hoop van de mensheid
[...] Broeders en zusters, Jezus Christus is opgestaan! Hij alleen heeft de macht om de stenen weg te rollen die de weg naar het leven blokkeren. Hij, de Levende, is zelf dat pad. Hij is de Weg: de weg die naar het leven leidt, de weg van vrede, verzoening en broederschap. Hij opent dat pad, wat menselijkerwijs onmogelijk is, omdat alleen Hij de zonde van de wereld wegneemt en ons onze zonden vergeeft. Want zonder Gods vergeving kan die steen niet verwijderd worden. Zonder de vergeving van zonden kunnen de barrières van vooroordelen, wederzijdse beschuldigingen en de veronderstelling dat wij altijd gelijk hebben en anderen ongelijk hebben, niet worden overwonnen. Alleen de verrezen Christus opent, door ons de vergeving van onze zonden te schenken, de weg voor een vernieuwde wereld.
Israël, Palestina, en Oekraïne
[...] Mijn gedachten gaan vooral uit naar de slachtoffers van de vele conflicten wereldwijd, te beginnen met die in Israël en Palestina, en in Oekraïne. Moge de verrezen Christus een pad van vrede openen voor de door oorlog verscheurde volkeren van deze regio's. Door op te roepen tot respect voor de beginselen van het internationaal recht, spreek ik mijn hoop uit op een algemene uitwisseling van alle gevangenen tussen Rusland en Oekraïne: alles in het belang van iedereen!
Ik doe nogmaals een beroep op de toegang tot humanitaire hulp aan Gaza, en roep nogmaals op tot de onmiddellijke vrijlating van de gijzelaars die op 7 oktober jongstleden zijn opgepakt en tot een onmiddellijk staakt-het-vuren in de Gazastrook.
Laten we niet toestaan dat de huidige vijandelijkheden ernstige gevolgen blijven hebben voor de burgerbevolking, die inmiddels aan de grens van haar uithoudingsvermogen is gekomen, en vooral voor de kinderen. Hoeveel lijden zien we in de ogen van de kinderen: de kinderen in die landen in oorlog zijn vergeten hoe ze moeten glimlachen! Met die ogen vragen ze ons: Waarom? Waarom al deze doden? Waarom al deze vernietiging? Oorlog is altijd een absurditeit, oorlog is altijd een nederlaag! Laten we niet toestaan dat de versterkende oorlogswind over Europa en de Middellandse Zee waait. Laten we niet toegeven aan de logica van wapens en herbewapening. Vrede wordt nooit gesloten met armen, maar met uitgestrekte handen en open harten.
Syrië dat dertien jaar lang heeft geleden
Broeders en zusters, laten we Syrië niet vergeten, dat dertien jaar lang heeft geleden onder de gevolgen van een lange en verwoestende oorlog. Zoveel doden en verdwijningen, zoveel armoede en vernietiging vragen om een reactie van iedereen en van de internationale gemeenschap.
Libanon
Mijn gedachten gaan vandaag in het bijzonder uit naar Libanon, dat al enige tijd een institutionele impasse en een dieper wordende economische en sociale crisis doormaakt, die nu nog verergerd wordt door de vijandelijkheden aan de grens met Israël. Moge de verrezen Heer het geliefde Libanese volk troosten en het hele land steunen in zijn roeping om een land van ontmoeting, samenleven en pluralisme te zijn.
Ik denk ook in het bijzonder aan de regio van de Westelijke Balkan, waar belangrijke stappen worden gezet op weg naar integratie in het Europese project. Mogen etnische, culturele en confessionele verschillen geen oorzaak van verdeeldheid zijn, maar eerder een bron van verrijking voor heel Europa en voor de wereld als geheel.
Armenië en Azerbeidzjan
Ik moedig eveneens de discussies aan die plaatsvinden tussen Armenië en Azerbeidzjan, zodat zij, met de steun van de internationale gemeenschap, de dialoog kunnen voortzetten, de ontheemden kunnen bijstaan, de plaatsen van aanbidding van de verschillende religieuze belijdenissen kunnen respecteren en zo snel mogelijk tot een oplossing kunnen komen. een definitief vredesakkoord.
