Oeps
Durf het eigenlijk niet te vertellen, maar ondergetekende heeft afgelopen zomer een aanrijding veroorzaakt. Was er gelukkig zelf niet bij betrokken. En nu ‘zie’ ik diverse mensen hun wenkbrauwen optrekken…
Ik zal u de hele story vertellen.
Was op een prachtige, reeds vroeg héél warme dag onderweg naar mijn werk. Reed op één van de hoofdwegen in mijn woonplaats, en stopte voor de tweede rotonde. (We barsten van de rotondes in Sliedrecht! Herkent u dat?) Het was druk op dat moment, dus ik wachtte geduldig voor de zgn haaientanden.
Ik probeer altijd een soort van oogcontact te krijgen met mijn medeweggebruikers, om te zien of zij míj zien. Heb ik zo’n 100 jaar geleden geleerd tijdens mijn rijlessen.
En ik hád oogcontact. Alleen iets te veel waarschijnlijk. De jonge man in kwestie keek me nogal doordringend aan, met een grote grijns op z’n snuit, lette niet op toen hij rechts afsloeg, en knalde vervolgens op zijn voorganger die stilstond. Gevolg: de motorkap van zijn auto opgefrommeld! De bestuurder van de geraakte auto kwam geagiteerd en zichtbaar nijdig naar buiten, en begon met wilde armbewegingen duidelijk te maken wat een sukkel hij de jonge man vond.
Ik kon op dat moment gelukkig verder rijden, maar zag in mijn achteruitkijkspiegel dat de gemoederen flink opliepen. Hoofdschuddend heb ik mijn weg vervolgd, niet wetende dat ik die zaterdag erop nóg iemand op kosten zou jagen.
Die zaterdag was het óók zo warm, dus ik reed ’s middags naar huis met open raam. Heb airconditioning in m’n Up, maar prefereer ARKO. (Alle Ramen Kunnen Open. CG.)
We reden langzaam over de dijk in Appiedam, aangezien er vóórop een buitenlandse touringcar met toeristen reed. Onze tegenliggers reden óók langzaam, om dezelfde reden. Op een gegeven moment stonden we allemaal stil, en de bestuurder van de Mercedes naast me was een wat oudere heer. Knappe man, met spierwit haar, type ‘mijn favo zanger’, en hij knikte heel vriendelijk naar me met een big smile. Knikte maar vriendelijk terug, wat moest ik anders? En , toegegeven, vond het best wel een knapperd, ondanks zijn leeftijd! En iedere vrouw is toch vatbaar voor een non-verbaal indirect compliment van een (knappe) man, ja tòch? Dus ik reed glimlachend verder, en keek in m’n zijspiegel.
Wat schetste mijn verbazing: die knappe, oudere, witgekuifde heer maakte een plotselinge zijwaartse beweging en knalde vervolgens op een paaltje op het trottoir….
Toen kwam ineens die aanrijding van eerder in de week weer in mijn gedachten. “Zou het door míj komen? Nee, toch? Help!” vloog het door mijn hoofd.
Thuisgekomen die twee voorvallen verteld aan een vriendin. Die zei direct: “Het komt door die woeste krullenkop van jou, zeker weten!”.
Wat is dat nou met die ‘krullenkop’?
Vallen de meeste mannen dan voor krullen? Snap er geen barst van! Kijk, ik heb nooit te klagen gehad over aandacht van mannen, maar het afgelopen jaar wordt er wel héél erg naar me gekeken door het zogenaamde sterkere geslacht.... Maar of dat nu in die krullen zit? Mijn kapsel lijkt nog het meest op dat van een Labradoodle. En zóveel hondenliefhebbers zitten er toch niet achter het stuur?
Durf komende zomer absoluut niet met open raam te rijden, je weet nooit wat er kan gebeuren!
-S.jpg)
.gif)
