Lief zijn

15 januari 2022 door Corry Gryn
Lief zijn
Campagnebeeld/logo van Sire

Een bekende uitspraak van de laatste jaren is:”Doe ’s lief!”. Van ene Loesje. Loesje is een organisatie die leuke, positieve uitspraken de wereld in gooit. Zoals daar zijn: “Wees jezelf, er zijn al zo veel anderen.” Of:”Je moet niet alles geloven wat je denkt!”. “Je zorgen maken is de verkeerde kant uit fantaseren.”

In deze Covid-maatschappij krijg ik steeds vaker de neiging om te roepen:”Doe in vredesnaam eens lief tegen elkaar!”, in navolging van Loesje. Covid brengt verschillende gemoedstoestanden naar de oppervlakte. Bij de ene mens meer verdraagzaamheid en naastenliefde, bij de andere juist een vreselijk kort lontje, ongeduld en ònverdraagzaamheid. Dat zie ik regelmatig bij ons in de winkel, maar ook wanneer ik zelf boodschappen doe in de super. De één loopt met een boog om iedereen heen, de ander komt heel gemoedelijk vlak naast je staan en begint een gezellig praatje. De eerstgenoemde is vaak iemand die de opgelegde gedragsregels feilloos en blind opvolgt, de tweede is iemand die die regels wel best vindt, en gewoon doet wat zijn/haar hart ingeeft. 

En die twee kunnen flink botsen! Zag het een tijdje terug nog in de toko: er kwam een zeer jonge man de winkel ingelopen, zonder masker, tegen de aangegeven richting van de  vloerpijlen in en rakelings langs de andere klanten. Er stond een oudere dame die verschrikt achteruit deinsde, en met boze ogen boven haar masker de gozer nakeek. Ze grauwde :”Héé, graag anderhalve meter afstand houden, ja!”. 

Ik dacht :”O, help! Een PN-er!”. (Panische Nederlander, red.) Tsja, die zijn er na twee jaar Covid nog steeds, jammer genoeg. Ze keek vragend mijn kant op, en de vraag die ze me wilde stellen kon ik zonder woorden van de bovenkant van haar gezicht aflezen: ”Waarom zeg je er niets van?”. Ik dacht :”Ik kijk wel uit! Voor je het weet heb je bonje in je tent en kun je de politie gaan bellen vanwege een knokpartij op de winkelvloer. Ga ik niet doen, ik ben niet achterlijk!”. 

Ik gaf de dame in kwestie een geruststellende knipoog van boven mijn FFP2 masker (een zwarte, dat kleedt zo fantastisch af!) en pakte haar boodschappenmandje aan. Gemoedelijk vroeg ik hoe het met haar ging. Nog lichtelijk geagiteerd vertelde ze dat het wel goed ging, maar dat er “van die mensen waren die alle regels aan hun laars lapten!”. Die laatste zin behoorlijk luid… Mijn ogen schoten direct de kant  van die laarslappende jonge man uit, die zich met een enigszins schuldbewust gezicht schuilhield achter onze Keessie, een etalagepop met het hele assortiment braces die wij verkopen aan zijn plastic lijf. Zodra de dame de winkel verlaten had, durfde hij weer tevoorschijn te komen. “Sorry, Cor, ik ben mijn masker vergeten. Hoop dat je er geen gedoe mee krijgt!”. Nadat ik hem had gerustgesteld met de opmerking dat ik nog nooit enige vorm van ‘controle-op-de-naleving-van-de-Coronamaatregelen’ had gezien, haalde hij hoorbaar opgelucht adem en rekende zijn boodschappen af. 

In zulke gevallen is diplomatie een vereiste; je wilt niemand voor het hoofd stoten. Maar lastig is het soms wèl! 

En soms heb je van die klanten die je dag maken. Voorbeeld: een oudere heer van een meter of twee die me steevast met “Schat” aanspreekt. Pasgeleden kwam hij de winkel in, waar ik met mijn collega stond te praten bij de toonbank. “Goedemorgen mevrouw, meneer!” klonk het. Met ‘verstikte’ stem zei ik tegen mijn collega:”Het is uit! Hij zegt mevrouw tegen me!”. Terwijl mijn collega amechtig hikkend van de lach tegen de toonbank hing, zei mijn grote vriend:”Sorry, Cor! Goedemorgen, schat!”. Ik bedoel maar, je kunt ook gewoon lief tegen elkaar doen, nietwaar?  

En weet u wie er nog meer lief geweest is voor ondergetekende? Mijn favo zanger! De dag vóór mijn verjaardag kreeg ik een héél lief berichtje via Messenger. Die man zorgde ervoor dat mijn dag niet meer stuk kon! Dus nu heb ik twee mensen buiten mijn familie en vrienden waar je niet aan dient te komen: mijn huisarts en mijn favoriete zanger! Als je aan die mensen komt vreet ik je op! 

Maar dat Covid soms het slechtste naar boven kan brengen in een mens, dat zie ik regelmatig gebeuren om me heen. Dan krijg ik echt de neiging om te roepen tegen de één:”Mens, doe niet zo panisch!”. En tegen de ander:”Hou nu toch eens een beetje rekening met een ander: doe ‘s lief!”. 

Met het risico dat je van twee kanten tegelijk een dreun voor je kanis krijgt…

Conclusie: in dit Coronatijdperk wordt er vreselijk veel van je diplomatieke talenten gevergd. 

Tenslotte wil ik u één ding vragen: wees alstublieft een beetje lief voor elkaar!
 

Over de columnist

Corry Gryn

Corry Gryn (Sliedrecht 1963) is columnist bij V&M. Ze werkt tevens als drogist in Sliedrecht, houdt van muziek -van rock tot opera- en is gek op dieren.

Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
22 mrt
Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
Haarza(a)kje
09 mrt
Haarza(a)kje
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
06 mrt
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
Roodkapje voor komende generaties
04 mrt
Roodkapje voor komende generaties
De “maareh-methode” van Den Haag
02 mrt
De “maareh-methode” van Den Haag
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.