Hiep hiep
Wat vindt u van verjaardagen? Ondergetekende heeft er de pest aan! Al dat opgeklopte gedoe, wéér een avond verpest, en dan meestal de vrijdag-of zaterdagavond. De avonden dat ik het liefst thuis ben.
En vooral mijn eigen verjaardag sla ik het liefst over. Ik ben er toen ik 49 werd mee gestopt. Ik had totaal geen trek in megagrote Sara-poppen in de voortuin.
Heb jarenlang mijn familie ‘op ’t eten gehad’ de zaterdagavond na mijn verjaardag. Dan kwam er zo’n 14 man bij me eten. Stond ik een week lang elke avond achter het fornuis, want de fam wilde graag ‘Indisch’ eten, oftewel Indonesisch. Dan maakte ik voor 15 man een originele Indonesische rijsttafel, met alles erop en eraan.
En dat maakte ik zonder allerlei pakjes en zakjes. Dus alles vers, ook de boemboe’s.
Stond ik avonden lang te zweten als een otter om al dat voedsel te bereiden, aten die gasten het spul in een paar uur tijd helemaal op! Had ik niets meer over voor de zondag er na…Tot en met de laatste rijstkorrel werd het hele zakie weggekaand! Indirect wel een groot compliment, want mijn familie kan behoorlijk kritisch zijn als het op eten aankomt. Ze zijn compleet verpest door mijn moeder, die kon koken als de beste.
Ik heb het weer van mijn moeder geleerd, dus mijn ‘prak’ werd altijd goedgekeurd.
Maar wat een werk en kosten had ik er aan! Had al die jaren beter de ‘Gouden Lotus’ alhier kunnen bellen, dat had een stuk makkelijker en voordeliger geweest. Maar niet authentiek Indisch. Dat kàn gewoon niet bij een Chinees-Indisch restaurant.
En dan de boodschappen: vlees, vis, groenten, gebak , drank, toastjes, worst, kaas en ga zo maar door…
Karren vol sleepte ik weg bij de super en de slager! Die zullen het wel gemerkt hebben dat ik er mee gestopt ben.
Maar naast al dat eten en drinken: waar ik me het meest aan ergerde, waren de gesprekken. Het ging snotverdorie altijd over hetzelfde: de kinderen, de kleinkinderen en de vakanties. Of er nergens anders over te praten valt. Nu hoeven gesprekken over politiek en religie voor mij ook absoluut niet: daar raak je nooit over uitgedebatteerd…
Maar mensen, alsjeblieft: na jarenlang hetzelfde gezanik weet ik zo zachtjesaan wel hoe geniaal jullie kinderen en kleinkinderen zijn! En aangezien ik die niet heb, ben ik onzichtbaar voor mijn familie wat de gesprekken betreft.
Heeft óók zijn voordelen. Ik mag graag mijn medemens observeren, kijken hoe hij/zij reageert op anderen, en daaruit, als aspirant-psycholoog, mijn conclusies trekken. Als ik eerlijk ben; soms ga je na zo’n avondje verjaardag opeens met héél andere ogen naar iemand kijken.
En dan de ‘Morning after’. Kom je met een houten kop je nest uit, strompel je naar beneden de huiskamer in, zie je de puinhopen van de avond ervoor…
Dan ga je na twee bekers ontzettend sterke koffie als een idioot aan de gang om alle zooi weg te werken. Ben je op je vrije zondag nog als een gek aan het werk! Vindt u het vreemd dat ik gestopt ben met ‘vieren’? Nee, hè?
-S.jpg)
.gif)
