Tot de tanden bewapend...
Zo’n dertig procent van de slachtoffers gaf aan sinds de inbraak inderdaad een knuppel, mes of ander wapen voor het grijpen te hebben.
Bij mij is er gelukkig nog nooit ingebroken; er valt ook niets te halen….
Maar een aantal jaren geleden dacht ik toch echt aan de beurt te zijn. Om een uur of vier ’s nachts lag ik wakker en hoorde iets in de tuin. Ik schoot rechtop in bed, nog eens luisteren. En jawel er viel iets buiten!
Wat nu? Heb altijd mijn mobiel bij de hand voor eventuele calamiteiten. Maar ja als ik 112 zou bellen moest ik er toch zeker van zijn dat er inderdaad iemand mijn have en goed bedreigde. De politie heeft het al druk genoeg; die laat je niet voor niets komen.
Dus ik mijn bed uit bij het lichtje van mijn mobiel de trap afgeslopen en de keuken in. Ondertussen hoorde ik nog steeds gerommel en ik werd steeds kwader! ,,Stelletje tuig! Nou, je zal het weten als je maar probéért om onuitgenodigd binnen te komen!” Mijn normaal lage bloeddruk steeg naar onmetelijke hoogten.
Wat moest ik nu als ‘wapen’ pakken? Een keukenstoel? Nee, veel te onhandig. De plantenspuit? Nee, die was leeg. Toen maar het grootste mes uit het blok getrokken: daar zouden ze wel van schrikken! Nu waren ‘ze’ bijna binnen, want ik hoorde iets langs de achterdeur schuren.
Ik sloop op de tast naar de achterdeur (in pyjama!) en pakte daar mijn zaklamp van het bijzettafeltje naast de bank. Héél voorzichtig schoof ik het gordijn voor de achterdeur opzij en hief het mes in mijn rechterhand op (als in een griezelfilm) deed plotsklaps de zaklantaarn aan en scheen daarmee naar buiten. Ten volle overtuigd om een stel onverlaten in het schijnsel van de lantaarn te zien was ik dan ook zeer verbaasd dat ik niemand zag!
Daar stond ik dan: in pyjama wilde haren en met het grootste keukenmes in mijn hand. En niemand te zien….
Voor de zekerheid nog eens goed met de zaklamp door mijn (kleine) tuin geschenen maar geen onverlaat kunnen ontdekken. Wél een paar bloempotten omgevallen.
En het bakje kattenvoer voor de egels was leeg.
Ahá: dát was het waarschijnlijk geweest: een egel!
En ineens zag ik de humor van de hele situatie in. Ik zeeg gierend van de lach op de bank; had ik me dáár zo druk om gemaakt!!!
De rest van de nacht op de bank doorgebracht, met een DVD van Midsomer Murders….
Achteraf dacht ik wel dat het eigenlijk vreselijk link was geweest als er écht inbrekers geweest waren. Maar ik heb me laten vertellen dat je ze áls je ze knock-out slaat of anderszins verwondt buiten moet leggen.
Het is maar goed dat dát niet gebeurd is; stel dat het een kerel van een kilo of 100 was geweest. Ik had de andere dag direct naar de fysio gemoeten!
-S.jpg)
.gif)
