Toerist op fiets…
Over die campers en de bussen heb ik het al eerder gehad; da’s een verhaal apart! Maar deze zomer zijn er opvallend veel toeristen op de fiets.
U kunt ze herkennen aan de helm. En vaak ook aan de vlaggetjes achterop; van de mensen van de pont heb ik geleerd dat de Duitsers rode vlaggetjes hebben en de Engelsen gele. Hele hordes gaan er met de pont mee; ze krioelen overal tussendoor, ’t is net een zwerm bijen.
Een dag of wat geleden stond ik te wachten voor de pont, komt er een groep van zo’n 20 mensen aan. Allemaal met helm, dezelfde shirts en de meesten op een racefiets. De gemiddelde leeftijd was 70 jaar, schatte ik zo. Aan de gesprekken te horen kwamen ze ergens uit het hele hoge noorden van Europa; veel å’s en ö’s. Eén dame viel in het bijzonder op; ze stapte van de fiets op een manier waarvan ik dacht: ,,Die heeft vást een zere kont!”
Toen ze ging lopen wist ik het zeker; of ze haar (wielrenners-) broekje volgep…. had. Dacht nog bij mezelf: ,,Ach ziel, had de bus genomen.” Met kromme beentjes strompelde ze het talud naar de pont af, kontje een beetje hangend…Waar een mens zin in heeft.
Het valt ook op dat een hoop fietstoeristen over het trottoir rijden; ze durven blijkbaar niet op de weg met die ‘enge’ auto’s. Zie je ineens een hele trits helmpjes met vlaggetjes fietsen aan de overkant, rakelings langs mensen die op de bus staan te wachten. Die zijn er inmiddels al aan gewend; soms zie je dan ineens zo’n hele groep tegelijkertijd achteruitdeinzen, en ja hoor, daar komen weer een stel. Hilarisch!
En je pikt er ook direct de Japanners uit; die staan werkelijk van iedere meter Holland foto’s te maken.
Wij krijgen trouwens ook aardig wat toeristen in de winkel; vaak vragen ze dan ook hoe ze bij de molens moeten komen. Dus dan moeten wij uitleggen dat ze de ‘ferry’ moeten nemen, en dan aan het eind van ,,the road, you follow the traffic-signs to the mills.”
Jaja, wij spreken onze talen, hoor! Engels, Duits, Frans en een paar woorden Spaans als het moet, zo nu en dan met handen en voeten maar we komen er altijd uit.
Soms is het moeilijk om dingen op het gebied van gezondheid te vertalen, zoals daar zijn; zadelpijn. Officieel is dat in het Engels ‘saddle-sore’, maar een tijdje terug had ik een Duitse meneer in de winkel en die vertaalde het naar ‘pain in the ass’. Gelachen! Wist gelijk wat ’ie bedoelde.
Ik plan de laatste jaren altijd een kwartiertje langer in, als ik naar m’n werk ga. Want ze willen ook allemaal apart betalen op de pont, ook al zijn ze met een groep. De ‘pontlui’ zijn helemaal voorgeprogrammeerd in het Engels en Duits. Lachen als je dat hoort! Met zo’n lekker Nederlands accent: “Wan sikstie for toe piepel wis bikes!”. Om je te bescheuren!!!
Maar uiteindelijk hopen we er allemaal een graantje van mee te pikken, ook al gaat het niet zo hard.
En dan nemen we dat gestuntel op de koop toe.
-S.jpg)
.gif)
