Huib met zijn scholletjes

‘Café De Witte Aap gesloten, café De Witte Aap weer open’, zo was recentelijk in kranten te lezen. In het café had een steekpartij plaats gevonden. Daarnaast nog een schietpartij bij het tegenover gelegen Chinees restaurant Hung Kee in dezelfde Witte de Withstraat. Soms kunnen de uitbaters niets doen aan dit soort incidenten. Toch worden zij door de burgemeester vaak onnodig voor weken en ook wel maanden gesloten.

Toen ik al deze negatieve berichten las gingen mijn gedachten terug naar eind zestiger jaren. Ik werkte aldaar als jong journalist bij de toenmalige christelijke krant De Rotterdammer. In die tijd vestigden zich de eerste seksclubs in de Witte de Withstraat. Dit fenomeen intrigeerde mij.

Op een goede zaterdag zat ik in perscafé de Schouw de kranten te lezen toen mijn oudere collega Huib (helaas vroegtijdig overleden) kwam binnengewandeld. In zijn hand droeg hij een witte plastic zak. ,,Dit zijn de scholletjes voor mijn moeder,’’ zo vertelde hij mij.
Huib, een kleine man van toen zo’n 35 jaar oud met een diepe christelijke geloofsovertuiging woonde nog steeds thuis bij haar. Want met de ‘dames’ wilde het bij hem nooit erg lukken. Behalve een avontuurtje in een portiekje, waar hij honderduit over kon vertellen, kwam hij niet. Met Huib was altijd wat te lachen. Hij was reeds kalend en hij had stralende bruine pretoogjes.

,,Ben jij wel eens naar zo’n seksclub geweest,’’ vroeg ik hem. Huib schudde van nee en zei daarbij: ,,Dat is ook tegen mijn geloofsovertuiging.’’ Daarop zei ik spontaan: ,,Er staat toch geschreven, ondervindt of onderzoek alles en behoudt het goede!’’ Dit bracht Huib even aan het twijfelen. Zo stemde hij er toch mee in mij te vergezellen naar zo’n club. Met in zijn hand nog steeds de scholletjes van zijn moeder…

Via een wenteltrap met rode loper daar aangekomen werden wij omringd door animeerdames. Omdat ik op dit gebied toch iets meer wist dan onze Huib fluisterde ik in hun oren: ,,Hij heeft het geld en hij heeft het harder nodig dan ik.’’ Binnen de kortste tijd was mijn collega nu omringd door de seksbommen. Alleen zijn kale bolletje stak er nog boven uit.

Terwijl hij overal werd betast en geknepen riep Huib het uit met een hoog stemmetje: ,,Dames u kunt met mij doen en laten wat u wilt, maar van de scholletjes van mijn moeder blijft u af!’’