ING-bank: ‘GEEN oplossing’

Sinds ik al mijn vaste maandelijkse kosten automatisch laat afschrijven, heb ik aanzienlijk minder zorgen. Dus je huur of hypotheek, gas- en elektrisch, zorgpremies, verzekeringen en noem maar op. Automatisch laten afschrijven, dus de steeds terugkerende kosten, kan ik iedereen aanraden.

Laatst kreeg ik van een overheidsinstantie een forse rekening gepresenteerd die ik in maandelijkse termijnen kon aflossen. Ik vroeg toen onmiddellijk aan de betreffende instantie of dit automatisch kon. ‘Ja’, zo vertelde de betrokken ambtenaar, ‘dat kan. Maar daar moet u dan zelf voor zorgen.’

‘Ik weet niet hoe dat moet. U heeft daar toch zeker wel formulieren voor?!’, was mijn wedervraag.“Nee’, was het antwoord, ‘dat moet u zelf regelen via uw bank’.
Teleurgesteld bel ik dus mijn eigen ING-bank, de afdeling ‘Klantenservice’. Daar had ik goede contacten en ervaringen mee.Toen ik echter simpel vroeg om deze automatische overschrijving voor mij te regelen kreeg ik te horen: ‘Nee, dat kunnen wij niet. U moet dit zelf regelen via het Internetbankieren.’

Even was ik uit het veld geslagen. ‘U kunt dit niet’, zei ik haast cynisch, ‘maar vroeger was dit geen enkel probleem bij uw bank.’ Klantenservice: ‘Ja, vroeger is vroeger, hè. Maar u zal hetnu toch echt zelf moeten regelen via het Internet!’
In kringen rondom mij heen hoor ik dat het tegenwoordig de normaalste zaak van de wereld is om te ‘internetbankieren’. Ik wil er beslist niet aan, terwijl ik heus wel weet hoe met het internet om te gaan. Te veel verhalen heb ik gelezen over oplichting en fraude via het net, laat staan ‘hackers’ die even je rekening komen plunderen. Daarnaast ben ik erg gesteld op mijn privacy.

De geldmagnaten en de ‘Big Brother is Watching You’ dwingen je steeds meer om te ‘automatiseren’. Het ‘dwingen’ wordt zelfs een vorm van ‘chanteren.’ Banken en postkantoren sluiten om de haverklap en van ‘service’ of de ouderwetse dienstverlening issteeds minder sprake.

Bij een van de nog geopende ING-bankfilialen ga ik het nog eens proberen. ‘Ik kan echt niets voor u doen’, zegt de loketman uitermate beleefd. ‘Maar u kan wel bij ons een klacht indienen’.
Dat doe ik dus. Hij laat mij vervolgens het klachtenformulier invullen en met een sympathieke lach presenteert hij mij het resultaat. Keurig netjes is omschreven wat mijn bezwaren zijn.

Dan valt mijn oog op de laatste vraag waar staat: Oplossing?… Met kapitale letters vulde mijn loketman in: ‘GEEN’.