Voor paal staan (2)
De nieuwe kentekenpaal P700 (zône) aan de Walenburgerweg trok dus veertien man om deze paal te installeren. Maar zelfs met deze hele bemanning in de ochtenduren lukte dit niet. Volkomen onbegrijpelijk. Immers in het Oude Noorden van Rotterdam was men er al maanden als proef mee bezig. Dat dit experiment volkomen mislukt is gezien de boze reacties van automobilisten en winkeliers is een ander verhaal. Feit is dat de gemeente Rotterdam, tegen alle winden in, de hele stad aan het ‘kentekenparkeren’ wil helpen op 1 januari 2015. Hoeveel kost eigenlijk zo’n hele operatie waar de burger zelf niet om heeft gevraagd? Wie van u kent bijvoorbeeld uw kenteken uit het hoofd?
En wat is er mis met de oude vertrouwde palen? Die kunnen volgens deskundigen nog minstens tien jaar mee. Wethouder Langenberg geeft hierover oneigenlijke argumenten, zoals het verdwijnen van de chipknip en het 06-parkeren. En: ‘De huidige parkeerautomaten zijn verouderd’. Maar juist deze doen het nog prima!
Terug naar de Walenburgerweg waar wij op een terrasje geamuseerd zitten toe te kijken hoe keer op keer verschillende werkgroepen voor de nieuwe kentekenpaal staan. Zij kijken ernaar, voeren er discussies over en raken nu zelfs de paal aan! Een komt tot de ontdekking dat deze nog los in het asfalt staat. ‘Verdomd, hij wiebelt’, zo komt een tweede collega erbij. Dan gaat de hele groep nog een keer aan de paal lopen trekken, zodat deze haast omvalt. Zo zitten er nu zeker meer dan honderd manuren in. En nog lang niet klaar.
Het is half twaalf in de ochtend als er weer verse troepen verschijnen. Waaronder twee gemeentelijke scooters met de nummerborden F540FD en F539FD. Duidelijk ambtenaren die nu niets anders doen dan de paal lostrekken, in plaats van om deze vast te zetten. Ja, daar ga je als burger vanzelf hartelijk van lachen. Intussen blijft dus één man in een oranjehesje al het werk doen. Zoals dat vroeger in Oost-Europa gebeurde.
Tegen het
middaguur geeft het hardwerkende oranjehesje het ook maar op. Hij plakt grijze
tape om de paal en vertrekt met de rest van de groep.
Intussen zijn
drie andere mannen in blauwe werkpakken begonnen aan paal 301 (zône),
driehonderd meter verderop. Zij scheppen een hoopje zand weg van onder het
trottoir. Ongeveer zo’n vijf schepjes per man. Nu gaan zij er allen bij zitten
in een woningportiek en roken een shaggy. Meer dan een uur lang.
Kennelijk
wachtend op versterking.