De krankzinnige jaren zestig

20 november 2012 door Geert-Jan Laan
De krankzinnige jaren zestig
Foto J Aubele cco

Wat ben ik achteraf blij dat ik in de jaren zestig als jong journalist toch vrij hard moest werken, een gezin kreeg met kinderen waarvoor je moest zorgen. Ik kwam daarop vanwege de NCRV- reportage ‘Alleen in de wereld’ die handelde over de vaak ontluisterende ervaringen van de kinderen van kunstenaars, die zo halverwege de jaren zestig met ‘vrijheid, blijheid’ elkaar besprongen, partners deelden, LSD en andere geestverruimende producten gebruikten terwijl ze hun kinderen – vaak vanaf heel jonge leeftijd – verwaarloosden.

Vooral van het Rotterdamse deel heb ik een aantal mensen nog gekend. Zo heb ik, denk ik, de vader van de vrouw die de film heeft gemaakt Denise Janzee, dochter van de actrice Willeke van Ammelrooy nog wel gesproken. Leendert Janzee. Hij woonde boven de nog steeds bestaande bruine kroeg ‘Timmer’ aan de Oude Binnenweg in Rotterdam. Hij was beeldend kunstenaar en hij werd niet oud.

Ook in Rotterdam was het feest. Natuurlijk had Rotterdam het eerste popfestival in Kralingen waarbij mensen al behoorlijk uit de kleren gingen. Het weekblad Vrij Nederland had elke week minstens twee pagina’s contactadvertenties waarbij stellen partnerruil aanboden. Nadat wij – mijn echtgenote en ik – begin jaren zeventig verhuisden naar de zesde verdieping van een flat in Capelle aan den IJssel en wij met een bevriend stel groot plezier hadden werd er aangebeld. In bijzonder luchtige kledij stonden de benedenburen voor de deur. De man sprak: ,,Jullie hebben het zo te horen goed naar de zin. Mogen wij meedoen?”

Wat zal ik er nog verder van zeggen? De stiefzoon van de dichter Cor Vaandrager registreerde dat nadat Vaandrager de Anna Blaman prijs ad fl 10.000,- had ontvangen hij het hele huis had vol gekieperd met drugs en er daarna geen land meer met hem te bezeilen was.

Wat Amsterdam betreft weet ik er te weinig van. Ik weet wel dat ik als late puber het boekje van Simon Vinkenoog ‘Zolang te water’ met rode oortjes heb gelezen. De zoon van Vinkenoog, Alex Vinkenoog, is heel dubbel over zijn vader. Hij haat hem maar naarmate hij ouder wordt komt er toch begrip.

Misschien is er toch nog een toekomst voor zowel dichters als vaders.

Over de columnist

Geert-Jan Laan

Geert-Jan Laan (1943, Delfzijl) is mede-oprichter van Rotterdam Vandaag & Morgen en was tot en met 2016 mede-hoofdredacteur.

Laan begon zijn journalistieke carrière bij Het Vrije Volk en het Rotterdams Parool, werkte van 1970 tot 1975 als sociaal economisch redacteur bij Het Vrije Volk en bedreef tussen 1975 en 1982 samen met Rien Robijns onderzoeksjournalistiek, o.a. naar Lockheed/Northrop, OGEM, etc. Ze wonnen de persprijs 1980 en publiceerden samen vijf boeken.

Daarna werkte Laan tot 1990 als plaatsvervangend hoofdredacteur/directeur van Het Vrije Volk te Rotterdam. Via zijn eigen PR- en journalistiek productiebureau deed hij in 1991 ,in opdracht van Robert Maxwel, onderzoek naar de eerste Nederlandse tabloid.

Hij was tot 2003 hoofdredacteur van Nieuwsblad/Dagblad van het Noorden en was onder meer voorzitter van het Nederlands Persmuseum te Amsterdam. Tevens was hij voorzitter van de Commissie Dag van de Persvrijheid.

Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
22 mrt
Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
Haarza(a)kje
09 mrt
Haarza(a)kje
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
06 mrt
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
Roodkapje voor komende generaties
04 mrt
Roodkapje voor komende generaties
De “maareh-methode” van Den Haag
02 mrt
De “maareh-methode” van Den Haag
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.