De krankzinnige jaren zestig
Wat ben ik achteraf blij dat ik in de jaren zestig als jong journalist toch vrij hard moest werken, een gezin kreeg met kinderen waarvoor je moest zorgen. Ik kwam daarop vanwege de NCRV- reportage ‘Alleen in de wereld’ die handelde over de vaak ontluisterende ervaringen van de kinderen van kunstenaars, die zo halverwege de jaren zestig met ‘vrijheid, blijheid’ elkaar besprongen, partners deelden, LSD en andere geestverruimende producten gebruikten terwijl ze hun kinderen – vaak vanaf heel jonge leeftijd – verwaarloosden.
Vooral van het Rotterdamse deel heb ik een aantal mensen nog gekend. Zo heb ik, denk ik, de vader van de vrouw die de film heeft gemaakt Denise Janzee, dochter van de actrice Willeke van Ammelrooy nog wel gesproken. Leendert Janzee. Hij woonde boven de nog steeds bestaande bruine kroeg ‘Timmer’ aan de Oude Binnenweg in Rotterdam. Hij was beeldend kunstenaar en hij werd niet oud.
Ook in Rotterdam was het feest. Natuurlijk had Rotterdam het eerste popfestival in Kralingen waarbij mensen al behoorlijk uit de kleren gingen. Het weekblad Vrij Nederland had elke week minstens twee pagina’s contactadvertenties waarbij stellen partnerruil aanboden. Nadat wij – mijn echtgenote en ik – begin jaren zeventig verhuisden naar de zesde verdieping van een flat in Capelle aan den IJssel en wij met een bevriend stel groot plezier hadden werd er aangebeld. In bijzonder luchtige kledij stonden de benedenburen voor de deur. De man sprak: ,,Jullie hebben het zo te horen goed naar de zin. Mogen wij meedoen?”
Wat zal ik er nog verder van zeggen? De stiefzoon van de dichter Cor Vaandrager registreerde dat nadat Vaandrager de Anna Blaman prijs ad fl 10.000,- had ontvangen hij het hele huis had vol gekieperd met drugs en er daarna geen land meer met hem te bezeilen was.
Wat Amsterdam betreft weet ik er te weinig van. Ik weet wel dat ik als late puber het boekje van Simon Vinkenoog ‘Zolang te water’ met rode oortjes heb gelezen. De zoon van Vinkenoog, Alex Vinkenoog, is heel dubbel over zijn vader. Hij haat hem maar naarmate hij ouder wordt komt er toch begrip.
Misschien is er toch nog een toekomst voor zowel dichters als vaders.