Gasgift is sigaar uit eigen doos

De met veel lawaai en tam tam omgeven bekendmaking van het terugschroeven van de gaswinning en de schadevergoeding tot een bedrag van € 1,2 miljard is bij nadere analyse niet meer dan een sigaar uit eigen doos.

Geen wonder dat de Groningers kwaad blijven. Het valt ook gemakkelijk aan te tonen. In het afgelopen jaar is de gaswinning in de Groningse velden eenmalig opgevoerd waardoor het hoogste bedrag ooit, € 15,- miljard, de Nederlandse staatskas binnenstroomde. Om aardbevingen te voorkomen wordt in het gasveld bij het plaatsje Loppersum de gaswinning met 80 procent teruggebracht. Dat lijkt veel, maar is slechts enkele procenten op de totale Groningse gaswinning.

Deze handelwijze lijkt verdacht veel op wat sommige warenhuizen in de maanden november en december van het kalenderjaar doen. Zij verhogen geleidelijk de prijzen van sommige artikelen om daarna tijdens de januari uitverkoop met spetterende kortingen te adverteren.
Je neemt twee sigaren en geeft er eentje terug.

Er is al veel gezegd en geschreven over het Noorse voorbeeld waarbij de bodemschatten niet, zoals in Nederland, zijn ‘verjubeld’.
Er wordt ook in de landelijke pers veel gefilosofeerd over die stoere, nuchtere Groningers die nu eindelijk met tractoren in plaats van hooivorken laten blijken dat ze echt kwaad zijn. Vanuit de Randstad, maar dan toch te vaak vanuit Amsterdam, wordt dat beeld met enige graagte geschetst.

Een mooi voorbeeld is in de NRC van afgelopen zaterdag te vinden. De Ombudsman van deze krant Sjoerd de Jong geeft een woedende inwoner van het Oost-Groningse Winschoten gelijk omdat een foto van een blinde muur in die plaats als illustratie werd geplaatst bij een verhaal over eenzaamheid. Winschoten werd in het stuk in het geheel niet genoemd. Maar in diezelfde NRC vinden we een reportage over de volkswoede in Groningen onder de kop: ‘Groningers reageren zuinig. Het kon minder.’
De uitdrukking ‘Het kon minder’ wordt door Groningers gebruikt wanneer het juist heel goed gaat.

,,Hoe gaat het?”
,,’t Kon minder”
Dat betekent dat het aan alle kanten voortreffelijk gaat.

De ‘afstand’ tussen Groningen en Den Haag heeft vaak minder te maken met 'ver weg'. Het is meer het trage begrip in het Haagse regeringscentrum voor problemen in andere gebieden.
Eind jaren zestig begin jaren zeventig werd Rotterdam geteisterd door slecht drinkwater, verstikkende smog en een uit de hand gelopen milieuvervuiling. Dat gebeurde op 20 kilometer afstand van Den Haag, maar wanneer toen niet in het voetspoor van enkele harde actiegroepen een aantal vooral jonge politici had ingegrepen, waren de problemen nu vergelijkbaar met die in China geweest.

,,Mag het een onsje meer zijn?’’
Nee dus.