Geen vergadertijgerinnen

Ellen Verkoelen, raadslid voor de Jongeren Ouderen Unie, wil meer vrouwen van steen en brons op straat zien, zo deelde zij aan Dagblad 010 mee. Er zijn weliswaar550 standbeelden in de stad maar die blijken bijna allemaal kerels eer te bewijzen.
Mevrouw Verkoelens mailbox stroomde vol met suggesties van Rotterdamse vrouwen die een monument verdienen. Aan kandidaten geen gebrek. Zelfs Neelie Kroes werd genomineerd.
Mijn persoonlijke favoriet is Anneke Jans. Op 15 januari 1539 gooide de beul haar met gebonden voeten en handen in een wak dat speciaal voor dat doel in de dichtgevroren Schie was gehakt. Ze moest dood omdat zij overal getuigde van haar doperse geloof. Onderweg naar de executieplaats gaf zij haar peuter aan een lid van het publiek. Daar zit nog een heel verhaal aan vast maar dat vertel ik niet. Ze moet ergens buiten de Hofpoort onder het ijs geschoven zijn, dichtbij de huidige doopsgezinde kerk. Deze dappere vrouw verdient een standbeeld. Of anders Clara de Vries wel, begenadigd trompettiste en leidster van de band The Jazzladies . Op 22 oktober 1942 is zij direct na aankomst in Auschwitz naar de gaskamer gestuurd.
Als Rotterdam vrouwen met een monument eert, dan moeten dat bijzondere personen zijn en niet per se verdienstelijke leden van de maatschappij zoals wethouders of andersoortige vergadertijgerinnen.
Je hoeft trouwens niet meteen te kiezen voor bestaande personen. Behalve enkele klepzeikers hebben alle Rotterdammers hun hart verloren aan de typische volksvrouw van deze tijd die op het Stationsplein prijkt. Ze hoeft niet alleen te blijven. De Rotterdamse vrouwen van nu blinken uit door diversiteit. Er zijn tal van zeer verschillende archetypes die allemaal op en top Rotterdams zijn. Ze verdienen stuk voor stuk een standbeeld.
Of de stad laat zich inspireren door de klassieke oudheid en plaatst de openbare ruimtevol beelden van godinnen. Blote godinnen het liefst maar daar hoef je tegenwoordig niet meer mee aan te komen.
Nee, laten we toch maar gaan voor de bijzondere vrouwen, de uitzonderlijke persoonlijkheden. En de transgenders vergeten wij niet.
hanvanderhorst@vandaagenmorgen.nl