Boodschappen doen in vroeger tijd
De ouderen onder ons hebben het waarschijnlijk allemaal mee gemaakt dat de slager, de bakker, de melkboer en de groenteboer aan de deur kwamen. Zo ook bij ons thuis. De melkboer met zijn busje, de groenteboer met paard en wagen, en de bakker en slager op de fiets met een grote rieten mand voorop.
Later gingen wij als kind met een boodschappenbriefje van moeder naar de winkels. En overal kregen we dan wat lekkers. Mijn voorkeur ging uit naar de slager. Naar welke slager je ook ging, je kreeg altijd een stukje worst. En daar was, en ben ik nog steeds dól op. Alleen krijg ik het tegenwoordig niet meer. Ik ging het liefst naar slager Zonnenberg in ons dorp: die had wat ons betrof de lekkerste leverworst. Het was soms ruzie maken wie daar naar toe mocht!
En wat mijn zusters en ik het toppunt vonden, was onze kruidenier. Het was een piepklein winkeltje, en reuzevol gepropt met van alles en nog wat. Toen we de menstruatiegerechtigde leeftijd kregen, haalden we daar ook wel eens maanverband. Dat was een hele happening om te zien. Ik schets u even het plaatje. Mijn oudste zus vroeg dan om twee pakken maandverband van een bepaald merk. Vroeger had je maar twee bekende merken: Kotex en Modess. En geen gedoe met vleugels of ultradun. Dan werd er terstond een soort bezemsteel met een spijker op de punt tevoorschijn gehaald, de kruidenier legde aan en zwiepte met een professionele zwaai het verlangde pak verband op de toonbank. Dat werd dan ook nog in bruin pakpapier gevouwen, want 'men' mocht absoluut niet zien wat het was. Maar 'men' was zó gewend dat dat overal gedaan werd, dat dat geen verrassing meer was!
En hoe oud we ook waren, mijn zusters respectievelijk negentien en veertien, dus ik negen jaar; we kregen alledrie nog een "Snoeppie voor op de raais!", oftewel een snoepje voor onderweg naar huis. Alle boodschappen werden in de Mini Cooper van mijn oudste zus geladen, en alle drie grinnikend om dat 'snoeppie voor op de raais' reden we huiswaarts.
Op een gegeven moment mochten we van onze moeder niet meer met zijn allen naar de kruidenier: we hielden hem wel eens voor de gek. Goed bedoeld, hoor, wij waren nooit gemeen. Maar ons mam had door onze verhalen duvels goed door dat wij soms niet al te serieus waren.
Later haalden we deze herinneringen nog wel eens op, en lagen dan wéér in een deuk, inclusief ons mam.
Als ik mijn zakgeld had gehad schoot ik als een speer naar de dichtstbijzijnde bakker, want die verkocht ook snoep. En ik mocht dan op de zaterdag wat gaan kopen voor 50 cent, de rest moest in mijn spaarpot. Maar wat je toen niet allemaal kon kopen voor dat bedrag! Een zakje Dolfijn zwartwit, waar ook echt een dolfijntje op de verpakking stond. Een schuimblok, roze met geel, een klein flesje druivensuiker met smaakje, een nogaknots, een Koetjesreep, en nog véél meer glazuurvretend spul.
Het was ook altijd feest als de groenteboer met paard en wagen langs kwam. Dan kreeg je een appel, en mocht je het paard aaien. Van de bakker kreeg je een koekje als hij de boodschappen kwam brengen. Niet meer vóór te stellen in deze tijd. Want tegenwoordig mogen kinderen vooral geen snoep als het aan diverse instanties ligt. En liever ook geen vlees. Als je op school trakteerde als je jarig was, kon je vroeger gewoon snoep uitdelen. Of van die lange satéprikkers met cocktailworstjes, zilveruitjes en kleine augurkjes. Hoef je tegenwoordig ook niet mee aan te komen. Wordt er überhaupt nog wel getrakteerd in de klas als je jarig bent? Géén idee, ik heb geen (klein-)kinderen.
Vegan-food is de kreet van deze tijd. Beter voor het milieu.
Vind het dan wél weer vreemd dat er heel veel groenten en fruit uit het buitenland komt. Ik bedoel maar: dat komt niet hier heen via een stel milieuvriendelijke postduiven, tóch? Dat wordt ingevlogen of gereden. Terwijl er hier in Nederland van alles geteeld wordt. Why??? Heb eens even zitten googelen. 50% van onze groenten en fruit komt uit Nederland volgens de berichten. 23% uit de rest van Europa. Blijft over 27%.
En dat over land, over zee en door de lucht. Zó goed voor het milieu.
corrygryn [at]vandaagenmorgen[dot] nl
.gif)
