Verkeersinfarct
Het was een tijdje geleden weer eens zo ver: een Verkeersinfarct rond Rotterdam.
Rond 17:00 stond er ruim 1500 km aan files, waarvan de langsten in de Randstad. En aan gezien ik al ruim 30 jaar met de pont Kinderdijk-Krimpen aan de Lek overvaar, heb ik precies 1 uur moeten wachten eer ik die pont op kon rijden.
O, wat verlangde ik weer terug naar 2 jaar geleden! In de Lockdown periodes had ik de pont praktisch iedere dag voor mezelf! En op de A15 was het nèt een autoloze zondag: zo nu en dan een medeweggebruiker.
Nu bezat ik mijn ziel maar in lijdzaamheid, en schoof elk kwartier weer een aantal meters de dijk op. Ondertussen een half ons ontbijtspek en een flink stuk rookworst van de beste slager van de Krimpenerwaard weg zitten werken: ik rammelde van de honger!
Om me heen kijkend zag ik dat mijn achterbuurman druk bezig was om zijn neus leeg te halen. Drie kwartier lang volgens mij, want telkens als ik keek zag ik zijn rechterwijsvinger steeds dieper verdwijnen in zijn neus. Op een gegeven moment dacht ik: "Nu gaat ie er in tot zijn pols!" Kon nog nèt voorkomen dat ik mijn ontbijtspek er uit gooide. (Wat is dat toch gek, hè, dat je compleet gebiologeerd kan gaan zitten kijken wat een ander doet!)
En weet u wat ik nog het allervreemdste vond? Na drie kwartier wachten maakte hij ineens rechtsomkeer, en scheurde weg. Nèt voordat wij de pont op konden rijden... Sommige mensen zijn werkelijk niet te doorgronden!
In het verleden gebeurde het wel vaker dat er een rij voor de pont stond tot aan de Tiendweg. Daardoor konden de bussen van het OV óók niet eerder rijden. En wat je dan niet allemaal ziet gebeuren! De Mens op z'n slechtst! Voordringen, afsnijden om maar als eerste de pont op te rijden, toeteren en schelden naar een ander... En als we dan in Kinderdijk arriveerden, wilden ze allemaal tegelijk er af. Echt, ik zat vaak met plaatsvervangende schaamte het circus te bekijken. Nu snap ik wel dat we in dit overbevolkte stukje Nederland toch een bepaalde mate van geduld zullen moeten hebben. Maar dat blijkt niet iedereen gegeven.
corrygryn@vandaagenmorgen.nl