Bemoei je er niet mee!
Weet niet hoe het met u zit, maar word zo langzamerhand spuugzat van de bemoeizucht van verschillende instanties en de Overheid. En dan druk ik me nog ontzettend netjes uit!
Je kunt tegenwoordig niet meer een paar seconden op Fakebook zitten of een filmpje kijken op Youtube, of je krijgt weer één of andere reclame voor je kiezen over hoe jij zou moeten leven. Even een paar voorbeeldjes? "Trek in iets lekkers? Neem ongebrande noten!" "Moeite met opstaan? Ga bewegen!" En meer van dit soort wellicht goedbedoelde adviezen.
Vind het dan zó jammer dat ik niet persoonlijk kan antwoorden op dit soort ongein! U kunt waarschijnlijk al raden wat mijn antwoorden op die adviezen zou zijn. "Als ik trek in iets lekkers heb, ruk ik een zak chips open, al dan niet met paprikasmaak! Of ik smijt een portie patat in de oven met verschillende andere snacks, en eet dat met een enorme klodder mayonaise en currysaus, toevallig!" Men heeft er namelijk geen ene klap mee te maken dat ik zo dikwijls ongebrande noten eet, maar word zo recalcitrant als de neten van die goede adviezen. En dan gooi ik mijn kont tegen de krib!
En ja: ik heb soms moeite met opstaan! Ik ben 60, en de wekker gaat op werkdagen tegenwoordig om 06:30 tekeer. Vroeger was dat een half uurtje later, maar deze, in de ogen van de maatschappij, oude dame heeft de laatste jaren een tikkie meer moeite om tot de mensen te komen 's morgens. Mag ik, a.u.b?U dacht dat ik niet genoeg beweging krijg? Zal u even een beeld schetsen van hoe mijn dag er uit ziet. Nadat 's morgens de wekker gegaan is, gaat direkt het grote licht aan in mijn slaapkamer, je kunt maar beter de botte bijl hanteren, vindt u óók niet? Dan pak ik mijn kitten bij haar kladden en leg haar aan het voeteneind van m'n bed, zodat zij nog even wakker kan worden. Vervolgens kreupel ik de badkamer in en werk het complete ochtendritueel af. Daarna naar beneden, en dat is met een kitten een complete workout mag ik wel zeggen. Treedje voor treedje met mijn handen angstvallig aan de trapleuning knellend, tracht ik op een acceptabele manier beneden te komen, aangezien Pukkie de gewoonte heeft om me haar liefde bij elke tree en stap te laten blijken door continu kopjes te geven tegen allebei mijn benen en voeten...
Uiteindelijk veilig beneden aangekomen eerst dat zwart/witte gebakkie eten en drinken geven, dan pas koffie zetten. Als ik aan het ontbijt zit, mag ze nog even naar buiten om stoom af te blazen. Als ze dan keurig op tijd terug is ga ik naar mijn werk. En ook daar gaat de beweging verder.
Onze winkel is namelijk best groot, zodoende maak ik aardig wat meters op een dag. Neem daarbij ook nog het aantal keren dat ik moet bukken omdat er wat uit mijn handen valt, of aan het bijvullen ben. Vaak nog boodschappen doen na mijn werk, wéér beweging. Huishoudelijk werk, idem.
Mag ondergetekende dan 's avonds na het eten gaan zitten? Of moet ik mijn vermoeide lijf richting de sportschool 30 meter verderop sleuren, om me daar nog eens een uur lang af te laten beulen? Ja, de groeten! Het enige wat ik dan nog aan beweging doe is een glas drinken optillen. En met zo'n lang elastiek mijn bovenarmen trainen, want die begonnen twee jaar geleden verdacht te flabberen na 30 kilo afgevallen te zijn. Dan ook nog eens een keer of wat opstaan om Pukkie binnen en buiten te laten.
Conclusie: ondergetekende krijgt méér dan genoeg beweging op een dag. En weet u wat ik nu ineens denk: krijgen degenen die deze ongevraagde adviezen geven zelf wel genoeg beweging? Of zitten zulke lui de hele dag vastgeplakt aan hun bureaustoel te verzinnen wat ze ons nog meer door de strot kunnen duwen onder het mom van Advies?
Kan het ze jammer genoeg niet vragen, maar ik heb zo mijn vermoedens...
corrygryn@vandaagenmorgen.nl
.gif)
