Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
Informateur Kim Putters (kundige, aardige man en toch PvdA) legt zijn oor te luisteren bij mijn vriend Marco Pastors.
D66 reflex
Dat zal mevrouw Nunnerly (wie?) van D66 merkwaardig vinden, omdat ze een paar weken geleden nog bezwaar maakte tegen het feit dat Marco als ambtenaar zijn mening gaf over de landelijke politiek: Kon hij nog wel aanblijven? Als directeur van het nationaal programma Rotterdam-Zuid (NPRZ) is hij afhankelijk van de nationale politiek. Lijkt me logisch dat je daar, net als iedere Nederlander, een mening over hebt. Volgens het D66 raadslid is Marco een uitzondering en mag hij geen gebruik maken van zijn grondrechten: hij moet zijn mond houden. Zal te maken hebben met het feit, dat hij tevreden is over de verkiezingsuitslag.
Oogappel van Pim
Toen ik al weer in een ver verleden met Nel de kieslijst voor Leefbaar Rotterdam samenstelde, kreeg ik van Pim Fortuyn het advies Marco Pastors te benaderen. “Econoom, jong, ondernemer en erg slim” vertelde Pim erbij. ”Ik ken hem nog van de o. v. jaarkaart en hij weet van doorpakken.” Ik begreep dat ze vrienden waren.
Ik belde hem en hij liet – slim als hij is – voorlopig de kerk in het midden. Na de eerste vergadering van onze nieuwe partij kwam Marco op me af, stelde zich voor, feliciteerde me met mijn speech en vertelde lid te willen worden. En passant zei hij ook: “Zet me maar op de kieslijst”, wat ik graag deed.
Wethouder
Na de verkiezingswinst moesten we de stad gaan besturen en Pim wilde graag dat Marco wethouder zou worden, maar die - net begonnen met een eigen bedrijf - aarzelde. Na het zoveelste mislukte interview met een kandidaat wethouder, dat ik samen met hem hield, zei ik, op weg naar café Loos: “Denk niet dat je er nog onderuit kan.” Zuchtend beaamde hij het.
Toen hij - eenmaal wethouder - vertelde 3.000 woningen per jaar te willen bouwen, schamperde zijn voorganger Kombrink dat hij geen oppositie behoefde te voeren. “Hij heeft zijn eigen vonnis al getekend met die uitspraak.” Drie jaar later en ongeveer 9.000 woningen verder werd Marco pootje gelicht door het CDA, dat in zijn opmerking dat sommige moslims hun religie als excuus voor misdaden gebruiken*, de stok vond om hem te slaan: hij werd weggestuurd ondanks zijn goede resultaten.
Solliciteren
Die resultaten resulteerden niet in het vinden van een baan(ik zeg het netjes,) maar uiteindelijk werd hij o.a. op aandringen van minister Opstelten (oud burgemeester) directeur van het NPRZ. De partijen die toen Rotterdam bestuurden deden dat zo slecht, dat het Rijk ingreep en het NPRZ opzette. Logisch dat niemand uit die partijen een kans maakte. Zo begon hij, tegen de wens van het stadsbestuur in, aan zijn nieuwe functie. Een groot voordeel bleek wel, dat de voorzitter van het bestuur Aboutaleb hem beoordeelde op zijn prestaties en niet op zijn politieke voorkeur. Ook de schoolbesturen, woningbouw corporaties en ondernemers op Zuid stonden na aanvankelijke aarzeling achter hem, omdat zijn ideeën en aanpak hen - mensen met kennis van zaken - wel aanstonden..
Haat
Op radio Rijnmond hield auteur (lees subsidiespons) Jan Oudenaarden een wekelijke column over Rotterdam Zuid. Iedere uitzending werd schamper en beledigend gesproken over Marco; de haat en jaloezie kolkten week in week uit de huiskamers binnen.**
Van veel kanten kwam kritiek. Niet van betrokkenen bij het NPRZ, die begrepen dat je ijzer niet met handen kan breken en dat Keulen en Aken niet op één dag gebouwd zijn, zodat het bestuur van het NPRZ de politiek gemotiveerde bezwaren naast zich neerlegde. De medewerking uit het stadsbestuur, als Leefbaar daar geen onderdeel van uitmaakte, bleek nihil. Sterker, de toenmalige wethouder Moti pronkte landelijk graag met Marco’s veren, maar stak geen vinger uit om hem te helpen. De twintig jaar durende weerzin en haat tegen Marco en Leefbaar Rotterdam weerhielden hem waarschijnlijk van om zich voor de stad in te zetten, door Marco te ondersteunen.
Oorzaak
De landelijk erkende successen van Marco, die zelfs door de landelijke SP als het grote voorbeeld werd gezien (uitzending Bij 1), roept bewondering op. Dat is voor de haters van het eerste uur letterlijk onvoorstelbaar. Iemand met zijn politieke achtergrond kan in hun ogen nooit iets goed doen. Kunnen ze hem niet op zijn werk en resultaten afrekenen, dan maar weer op de man spelen.
Kleine zielen zullen nooit over hun vooroordelen heenstappen.
* Ieder avond waren er rellen in Parijs, waarbij molotovcocktails en stenen onder de uitroep “Allah akbar” naar de politie werden gegooid.
**Nel en ik hoorden het keer op keer in de auto, als we maandagochtend van Haamstede naar huis reden.
-S.jpg)
.gif)
