Haarza(a)kje
Dames, zullen we het eens hebben over een voor sommigen precair onderwerp? En dan met name de dames in de overgangsgerechtigde leeftijd.
Want die krijgen me wat voor hun kiezen! Zoals daar zijn de bekende opvliegers, wisselende stemmingen, pijnlijke gewrichten en ga zo maar door.
Maar wat mij persoonlijk zo enorm irriteert is ongewenste haargroei. Had je als twintiger nog nergens last van, na je dertigste beginnen er hier en daar toch verdacht donkere haartjes op te duiken. En niet op de meest gewenste plek: je gezicht. Mag ik even opmerken dat ondergetekende inmiddels een zesje voor de één heeft staan? Ik heb zodoende de laatste twintig jaar aardig kunnen oefenen met het pincet, zeg maar...
Nu vind ik een goed onderhouden baard bij een man soms prachtig, een vierdagenbaard bij tijden ronduit sexy, maar niet bij mijn persoontje.
Heb altijd gezegd: 'Een vrouw hoort alleen haar op haar hoofd te hebben, wellicht een beetje op haar tanden maar voor de rest niet!'. Ik vind van die harige benen onder een rokje of korte broek ronduit vreselijk! Vooral als ze ook nog eens vreselijk donker zijn. Voor sommige vrouwen is het een heel gedoe om dat zaakje glad te houden weet ik vanuit mijn beroep, en zelf heb ik het er ook vaak druk mee.
Het voordeel van het ouder worden is wel dat het haar op de benen en de armen minder wordt, tenmiste, bij mij. Hoewel ik vorige zomer vol afgrijzen naar de oogst keek die van mijn benen kwam: ik had er warempel een paar sokken van kunnen breien!
U weet dat ik graag naar een concert ga, en dan wil je er goed uit zien in je nette outfit. Makeup in orde, haar in orde, schoenen gepoetst en dan doe ik altijd een laatste check: gezichtshaar. Vorig jaar was ik gelukkig ruim op tijd om mijn vriendinnetje op te halen, want toen ik met mijn tien keer vergrotende spiegel op de bank plofte, pincet in de aanslag, zag ik tot mijn ontsteltenis een aantal hele lange zwarte haren in mijn hals! 'NEE!!!' kreette ik in paniek. 'Hóe dan?' Als een speer aan de slag gegaan om mijn voor mijn leeftijd nog aardig gladde hals te verlossen van dat 'oerwoud', want zo voelde het.
Opgelucht als ik was dat ik dat nog op tijd ontdekt had, kon ik met een gerust hart in de auto springen. Oef!
En ik weet niet hoe het met u zit, dames, en misschien ook wel heren: ik mag vooral 's zomers graag op een terrasje mensen kijken. Hoe ze zich kleden, gedragen en zich verzorgen. Asl je goed oplet zie je soms dingen voorbij komen waarvan bij mij de vraag rijst: 'Kijken die vrouwen nooit naar beneden?'. Want soms komen er complete oerwoudjes voorbij! Dat lijkt me voor de eventuele partner nou toch óók niet zo aantrekkelijk, of zit ik nu helemaal fout? Ik heb daar geen ervaring mee, maar kan me zo indenken dat sommige partners wel eens bij zich zelf denken: 'Meid, haal eens een scheermes langs je pootjes!'.
Ander haaronderwerp: neushaar. Soms zie je vooral mannen waar hele bossen uit die gaten komen, vréselijk oncharmant! En ook oorhaar... Dan denk ik als ik zo'n stel zie lopen: 'Meid, zég er eens iets van!' Zou ik als ik een partner had zéker doen, en eisen dat hij me zou vertellen als ik voor joker liep met zwarte haren op mijn kinnebak!
O, en dames: nóóit gaan scheren in je giechel! Een stoppelbaard bij een man vind ik soms reuze sexy, maar bij een vrouw 'Jakkie!'. Er zijn zat betere dingen om van je ongewenste haar af te komen, ga maar eens naar een goede drogisterij.
Zullen we nóg een haarzône bespreken, u weet wel, Down Under. En dan heb ik het niet over Australië...
Jaren geleden was de Brazilian Wax een hit. Dan lieten sommige vrouwen hun private parts waxen, omdat toentertijd de bikinibroekjes zo klein waren. Leek mij vreselijk pijnlijk: volgens mij liepen die vrouwen nog dagen lang met een brandend kruis rond. Maar goed, je moest er toch wát voor over hebben om glad voor de dag te komen op het strand.
Ik heb eens een keer op het strand een dame voorbij zien komen waar de bosschages werkelijk uit haar bikinibroekje kwamen. Vroeg me toen af of haar partner dat misschien sexy vond, want niet elke man is vatbaar voor 'supersmooth'.
Tegelijkertijd dacht ik ook: 'Leven en laten leven, mét of zónder struikgewas!'.
Ik pak nog even de spiegel en een pincet: ga zo effe naar Appie...
corrygryn@vandaagenmorgen.nl
.gif)
