Rotterdamse Ritjes 2: Van Penthouse naar Ultraum
We beginnen ons ritje door Rotterdam in hotel Morgan & Mees aan de Mathenesserlaan 145. Ooit verhuisde Radio Rijnmond van de Delftsestraat naar deze plek. Opgelucht zien we dat de mooie blauwe Rijnmond frequentie 93,4 FM op de witte zijmuur behouden is. Ooit door ons bedacht om duidelijk te maken waar we zaten met de radio. Later horen we in het hotel dat het niet de bedoeling is dat de muur ooit overgeschilderd wordt.
Mijn oude directiekantoor op de vierde verdieping van wat ooit was neergezet voor Instituut Schoevers en waar de directrice van de secretaresse-school zelf jaren woonde, is in het nieuwe hotel omgetoverd tot een fantastisch penthouse. Wij mogen er als allereerste gasten overnachten. Een soort feestelijke inauguratie inclusief ontbijt. De eerste verrassing is dat de vernieuwde maar nog steeds piepkleine lift direct naar het penthouse gaat. Als de deur openschuift, sta je onmiddellijk in een van de stijlvol ingerichte kamers, de plek waar het bestuur regelmatig samenkwam en de meest uiteenlopende Rotterdammers op visite kwamen. Van Pim Fortuyn en Jules Deelder tot Carrie en Neelie Kroes.
We lopen het grote balkonterras op en zien hoe Rotterdam sinds ons vertrek in 1997 totaal veranderd is. Recht voor ons spiegelt het Depot van museum Boijmans ons tegemoet. We vergapen ons aan de enorme uitbreiding van het Erasmus Medisch Centrum. We zien de Erasmusbrug, de Zalmhaventoren, De Rotterdam van Koolhaas, de nieuwe flats op Zuid en als we de blik naar links draaien kunnen we kijken tot het Groothandelsgebouw dat er anders dan vroeger ineens klein bij ligt.
We eten beneden in het restaurant waar ooit het camerahok zat en wat we voorgeschoteld krijgen is klassiek lekker en goed. Daarna weer snel terug naar het penthouse en ons te verwonderen over toen en nu. Het bed, de douche, de verlichting alles is in orde en goed doordacht. Maar we brengen de meeste tijd op het terras door, stil mijmerend over Rotterdam en de rol die we als eigenwijs radiostation speelde in de stad.
Voor het ontbijt hebben we een aantal oude Radio Rijnmond vrienden uitgenodigd. We laten de kamer en de skyline zien en halen herinneringen op over al die bijzondere mensen die hielpen het jonge radiostation op te bouwen.
Wilfried de Jong en ik blijven lachend in de lift steken, omdat de elektriciens nog met de laatste klusjes bezig zijn.
De Bospoldervos
Met een vol hoofd en hart pakken we de fiets en gaan op pad. Richting Schiedam. We fietsen de Nieuwe Binnenweg op en als er één straat in Rotterdam continu verandert dan is dat wel de Binnenweg.
Vooral op het laatste stuk, tussen het Heemraadsplein en de Lage Erfbrug is weer van alles aan de hand. Zo is daar waar ooit een motorzaak zat opeens een pop up shop met ‘Italian Delicacies’.
We zijn niet de enigen in de buurt die tramlijn 4 hier nog enorm missen, maar horen toch tramgeluid. Dat is de oude lijn 15 die een rondrit maakt. Op de hoek bij de brug is een tweede filiaal van het populaire Amerikaanse ontbijtrestaurant Jarmusch verrezen, maar wij fietsen door naar het brugwachtershuisje waar je een aantal jaren geleden bij Lilia Costa van GroenLinks stroopwafels kon eten. Nu begroeten we daar Albert van restaurant ‘Ap Halen’ die daar op zaterdagmiddag Broodjes Frikadel Pan bakt. We nemen ook een kijkje bij zijn Indonesische huiskamer-restaurant om de hoek en beloven zeker terug te komen.
Aan het eind van de Schiedamseweg staat mijn favoriete beeld van Rotterdam. ‘De Bospoldervos’ met een roze plastic tas die zachtjes heen en weer wiegt in de bek van het beest. Het is een ode aan de natuur én de aan de drukke stad, van kunstenaar Florentijn Hofman. En ik word er spontaan gelukkig van. Steeds vaker worden ondanks de drukte vossen gesignaleerd op het Dakpark.
Vlak voorbij de vos valt ons oog ook op het oude politiebureau met op de wand een prachtig wederopbouw kunstwerk van Kees Timmer.
Welkom in het Merwe 4 Havengebied
Ik wil weten wat er nog te zien is op de plek bij de Keileweg waar eerder dit jaar een grote loods vol creatieve bedrijven had vlamgevat, de Keilewerf. Op het eerste gezicht lijken de sporen van die vreselijke brand bekwaam uitgewist, op een uitgebrande auto na. Een treurige herinnering van een rampzalige dag. (foto 6)
In de verte horen we flarden muziek afkomstig van het Keile Café. Het is er stil en de koffiemachine is net schoongemaakt, maar geen zorgen, er wordt hier gewoon koffie en goeie limonade geschonken door twee leuke vrolijke types. Dat we de enige bezoekers zijn wordt door hen aan het onduidelijke weer toegeschreven. De buienradar is deze middag inderdaad ook totaal de kluts kwijt.
We nemen de Benjamin Franklinweg in de richting van wat vroeger de Fruitpier werd genoemd. We ontwaren het bord ‘Beagle Marconi’, 13.800 vierkante meter voor (bio)technologie en vragen ons af wat dat betekent.
In de verte zien we een gigantisch schip liggen. Voor cruisetoeristen of vluchtelingen? We treffen een jonge man en vragen hem of hij naar het schip gaat. Hij knikt en vertelt in gebroken Engels dat hij een Syrische Koerd is. ‘Tallink. Silja Europa’ staat er op de zijkant van het enorme gevaarte. We lopen met hem op en ontmoeten iets verderop twee jonge vrouwen, duidelijk vriendinnen. Syrische vrouwen die ook op het schip lijken te wonen. Sarah zegt: “ja, ik zit ook op dat schip. Met nog 1200 vluchtelingen, overal vandaan, Afghanistan, Syrië, Pakistan. Dat is geen pretje. Elke dag is er wel een probleem. Ik studeerde biologie in mijn geboorteland. Eerst zat ik in Ter Apel en ik werk nu bij Kentucky Fried Chicken daar verderop.” Ze lachen om haar baantje bij KFC en vertellen dat vriendin Rania pas een huis toegewezen heeft gekregen. “Lekker rustig, op Heijplaat.” We wisselen nummers uit en wensen de vrouwen sterkte. We beloven terug te komen.
Aan de overkant bij Vrijstaat Weelde is het een drukte van belang. Een man, die zegt van ‘Gore Tengels’ te zijn, vertelt dat het om een oogstfeest gaat. Eten uit de tuin die er mooi bij ligt. Er zijn veel mensen. Misschien wel voor de laatste keer omdat bijna alle initiatieven en bedrijven aan de Marconistraat moeten wijken voor nieuwe ontwikkelingen. We spreken de vrolijke Thijs de Kruif over zijn DJ playlist Spoony Tunes en zijn creatieve onderneming De Lepelaer die je het beste kan omschrijven als ‘Creatief met Theelepeltjes’. Op een lange tafel staan verspreid typisch Hollandse koekblikjes met teksten als ‘Mensen Mens’, ‘Mooi Hoofd’ en ‘Monkey Business’, met daarin tientallen theelepeltjes. Nadat je een lepeltje hebt gekozen maakt Team Spoony er ter plekke een toffe ring of oorbel van.
Het lijkt maar niet op te houden vandaag. Na lang dralen verlaten we Weelde en fietsen opeens langs Floating Farm, helemaal aan het eind van de Marconistraat, de drijvende boerderij met tientallen roodbonte koeien. Het oogt futuristisch die lieve dieren aan de rafelrand van Rotterdam, maar wij vinden dat maar niks. (foto10)
In Schiedam slaan we linksaf de Van Deventerstraat in. Daar zijn trouwlocaties en een mini Turkse woonboulevard met veel bling. Maar dan horen we plotseling een luid geschreeuw. En: ‘Driehonderd, driehonderd, driehonderd!’ We zijn beland bij Staal & Kracht. Een Power gym met bar. Bij de deur staat een gespierde man. “Eerst whisky en dan tillen”, zegt hij, terwijl hij de BBQ opbouwt voor de after party. “Dat het hier zo druk is komt omdat ze hier het beste materiaal van Nederland hebben. Mensen komen overal vandaan om hier te trainen. Daar achter de bar probeerde iemand driehonderd kilo te tillen. Dat lukt net niet.” (foto 11)
Ik wil bij de Glasfabriek gaan kijken. (foto 10) Die ligt langs de Schiedamse Schie en met het grote terrein achter die fabriek zijn ze van alles van plan. We lopen daar Leo de Bie tegen het lijf. Veel Rotterdammers kennen hem uit café De Schouw en galerie Taal.
“Wat spook jij hieruit?”
“Ik ben betrokken bij Ultraum. Een plek met werkateliers. Vandaag is hier een Caraïbische dag. Met kunst, eten en spoken word. Op dit terrein waren de glasovens, maar die moesten dicht omdat er asbest en licht nucleair afval werd aangetroffen. Nu hebben Dudok en Blauwhoed voor deze locatie nieuwe plannen ingediend, maar het kan nog wel vijf jaar duren voordat die kunnen worden gerealiseerd. Er zitten hier allemaal Rotterdammers met bedrijfjes.” (foto 11)
Bij de buren Eurobrouwers van Kristian de Leeuw, bekend van onder meer Bar, Poing en Café Marseille, is het ook vol.
Kris noemt Eurobrouwers een ode aan Europa. Naast hun eigen bieren serveren ze onder meer lekkere Duitse en Poolse worsten en schnitzels op het gigantische terras. Iets verder op het terrein stookt hij samen met een ploeg koks het vuur op voor een mega barbecue.
Na zoveel uiteenlopende indrukken vinden we het welletjes. Opvallend trouwens hoeveel Rotterdammers de laatste tijd naar Schiedam verkassen.
We fietsen via Schiedam Oost, Oud Mathenesse en Spangen terug naar huis.
Onderweg houden we nog wel even stil bij onze oude bar Club Math. bij de Mathenesserbrug. Daar zit nu het goed lopende Kervansaray restaurant. Op een boom aan de overkant hangt een uitnodiging voor een Ladies Only licht erotische workshop bij Barones. Dat is andere koek dan Club Math.
Route: Mathenesserlaan, Nieuwe Binnenweg, Schiedamseweg, naar omgeving Keileweg, Benjamin Franklinweg, naar Marconistraat, Van Deventerstraat, rechtsaf naar de Buitenhavenweg, naar de Koemarkt, Rotterdamsedijk, links naar Boerhavelaan tot rotonde, rechts Lorentzlaan, Franselaan, rechtdoor Spaanseweg, rechtsaf naar Spangen Bilderdijkstraat, einde rechts PC Hooftplein, links Mathenesserdijk, links de Mathenesserbrug over, Mathenesserplein, rechts Mathenesserlaan.
Aantal kilometers: circa 12 kilometer. Duur: bijna vijf uur.
