De peut
Zie weer vragende gezichten voor me. Ik heb het over mijn manueel therapeut. Maar ik kort graag lange woorden af.
Heb al jaren dezelfde peut: Ruud. Ik noem 'm "Ruud met de harde handjes". Want die heeft'ie, verschrikkelijk! Hij is bijna een kop kleiner dan ik, en superslank. Maar die gozer is góed!!! Als ik een paar keer door hem behandeld ben kan ik er weer een paar maanden tegen zonder al te veel pijn, en da's best lekker! Ook beter voor mijn maag: hoef ik in elk geval niet iedere werkdag allerlei zooi te slikken.
Zal ik u even een beeld schetsen hoe het er aan toegaat als ik op de behandeltafel lig?
Komt' ie: ik lig daar op m'n buik, 1,72mt, 72 kilo, in m'n bovenkleding en van onder alleen m'n slip. Ruud begint eerst te masseren, en tegelijkertijd voelt 'ie waar de knopen zitten. Dan wrijft hij in zijn handen, of ie zeggen wil: "Zó, we gaan eens effe beginnen!". Vervolgens begint 'ie mijn rug te kneden op plaatsen waar ik in eerste instantie niet ècht blij van word.
Hij danst een soort van om de tafel heen, en doet om de haverklap een 'uitval' naar mijn rug. Heb wel eens tegen hem gezegd: "Zou je het liefst een knal verkopen!", als ik weer bijna door de tafel zakte van de pijn. Maar já: híj heeft er voor geleerd...
Een paar jaar geleden vond Ruud het nodig om mijn nek te 'kraken'. Dat heb ik geweten! Hij zei al vóór hij begon:"Je moet straks even in de wachtruimte blijven zitten voordat je naar huis rijdt!". Dat heb ik dus wijselijk gedaan, en dat was goed.
Momenteel is het wéér raak met die 'piep'-rug...Al sinds vorige week donderdag. Dus de afgelopen werkdagen is er heel wat pijnstillend spul naar binnen gemikt. Één voordeel: ik verkoop die troep zelf! En zoals een goede vriend zei, die óók met rugproblemen kampt: "Een Omeprazol erbij!". Een maagbeschermer dus. Nou, die neem ik niet, want dat is óók bagger!
Had afgelopen weekend naar Meerssen willen gaan voor een concert: kerkorgel en mijn grote vriend. Maar soms moet je je verstand gebruiken. Dus mijn lange weekend verliep weer eens niet zoals gepland. Jammer, maar ik zeg altijd : "Er zijn ergere dingen!".
Maar zal nu blij zijn als Ruud terug is van vakantie. Mag 'ie m'n hele ruggengraat onder handen nemen. Men is er namelijk achtergekomen dat ondergetekende scoliose heeft: vergroeiing in de ruggengraat. Twee, wel te verstaan! Dacht altijd dat ik alleen een kronkel in m'n hersens had...Blijk ik 3 kronkels te hebben...Balen!!
En áls "Ruud met de harde handjes" mij onder handen neemt, doe ik dat als ik een lang weekend vrij ben: ben nog twee dagen beroerd als hij me te pakken heeft genomen! Na die twee dagen kan ik 'm wel zoenen!
Weet niet of ie dat op prijs zou stellen, maar ik zeg "Kán", hè!
Tot die tijd loop ik maar op naprox met paracetamol: word ik zo héérlijk melig van, en zie de wereld een stuk positiever als ik die zooi geslikt heb.
Lig om werkelijk alles in een scheur: hebben mijn collega's óók plezier van tenslotte! Je moet proberen overal een positieve draai aan te geven, anders is het Leven één groot Tranendal, en dat willen we niet, tóch?
