Volkstuinen
Het Algemeen Dagblad bevatte deze week een treurig interview met het bejaarde echtpaar Hoek, dat wordt verdreven van hun stekkie op het volkstuincomplex Venhoeve vlakbij het Kralingse Bos. De gemeente gaat er woningbouw plegen. Daarvoor zullen trouwens nog meer volkstuincomplexen elders in de stad moeten wijken. Een of andere beleidsidioot op het huis der tirannie aan de Coolsingel is ongetwijfeld tot het slotsom gekomen dat zulke tuinen niet meer van deze tijd zijn en daarom de meest geschikte locatie voor nieuwbouw. Ook al omdat de grond inmiddels zo in waarde is gestegen. Dat valt van een stad met een bestuursstijl als die van Rotterdam ook te verwachten. Er is na de afbraak van de Tweebosbuurt blijkbaar niet genoeg gewone mensen het leven zuur gemaakt. U denkt: er moet ¨zijn¨ staan, niet ¨is¨. Dat hebt U grotelijks mis.
Meneer en mevrouw Hoek wonen ergens boven in Crooswijk. De tuin is hun groenvoorziening. Ze blijven er in lente en zomer slapen, zo bekennen zij. Daar komt vast gelazer van want dat mag niet.
Hoe dan ook, de gemeente heeft haar dwingende hand uitgestrekt naar de volkstuincomplexen, die onveranderlijk decennia oud zijn en oorspronkelijk bedoeld als sociale maatregel: mensen met een kleine beurs konden er hun groente verbouwen. Ze kwamen dan meteen in de frisse lucht. Hoeveel Rotterdammers hadden vroeger een balkonnetje? Je ziet dat die traditie tegenwoordig nieuw leven wordt ingeblazen door volkstuiniers van mediterrane afkomst wier ouders vaak nog op de boerderij geboren zijn. Autochtone Rotterdammers maken van hun lapje huurgrond liever een siertuin met een houten miniatuurvillaatje van hout ter bekroning.. Hoe dan ook, voor leden van volkstuinverenigingen is dat wroeten in de grond, dat planten, dat maaien dat oogsten, dat ´s-avonds met elkaar onder het genot van een biertje uitrusten van gedane arbeid, hun lust en hun leven.
Het zijn meestal mensen die niet veel méér hebben om het leven kleur te geven.
En precies zij zijn de lul. Weer. Opnieuw. Voor de zoveelste maal. Alsof het zo hoort.
Ondertussen zijn volkstuinen juist wel van deze tijd. Ze leveren een belangrijke bijdrage aan het welzijn. Daarom dienen ze gespaard te blijven. Er is zat plek voor woningbouw. Waarom moet het per se daar? Het bewijs is opnieuw geleverd: de staat verdrukt, de wet is logen*.
* De staat verdrukt; de wet is logen de rijkaard leeft zelfzuchtig voort Tot ‘t merg wordt d‘arme uitgezogen en zijn recht is een ijdel woord. Eugène Edine Pottier Frans revolutionair socialist en dichter 1816-1887
