Wil je er een duppie bij?

Afgelopen week had ik het weer eens een keer bij de grootste kruidenier van Nederland. Wilde mijn boodschappen van in totaal €11,40 afrekenen met het enige biljet wat ik in mijn portemonnee had, €20,=, en vroeg aan de tiener die achter de kassa zat: "Wil je er €1,40 bij?".
De (overigens zéér vriendelijke) knul keek me aan of ik hem een oneerbaar voorstel deed, keek naar het biljet van €20.= in zijn hand, keek nog eens op zijn scherm, wilde iets intikken op zijn computer, keek vervolgens mij weer aan met een aan wanhoop grenzende blik en zei: "Ehhh, nee, dank u wel mevrouw, het lukt zo óók wel!".
Na 3 keer het wisselgeld in zijn hand nagekeken te hebben, gaf het schatje mij het juiste bedrag terug met een opgeluchte grijns, en wenste me nog een fijne dag.
Ik onderdrukte de neiging om hem nog sterkte te wensen voor de rest van de dag, want ach, ik ben in feite niet ècht een krengerige zestiger. Maar vroeg me, teruglopend naar mijn eigen toko af, of de jeugd heden ten dage nog rekenen werd geleerd.
En kreeg medelijden met de tieners van tegenwoordig.
Je zult maar 17 jaar zijn in deze digitale tijd, achter de kassa van Appie zitten, er aan gewend zijn dat 98% van je klanten met pin betaalt, en dan komt er zo'n (overigens best wel hip) oud wijf van 60 aan je kassa en wil het jou effe moeilijk maken door allerlei munten bij te leggen waardoor je het overzicht totáal kwijtraakt! Hoe dúrft ze???
De afgelopen jaren gebeurt dit steeds vaker. Was het vroeger gewoon normaal om kleingeld bij te leggen om het de kassamedewerker makkelijker te maken om met één biljet terug te betalen, dit kun je beter tegenwoordig juist niet doen: ze schieten volledig in de stress!
Dan is het: "Error!!!!".
Heb de laatste jaren collegaatjes die in leeftijd mijn kleinkinderen zouden kunnen zijn. Ik kan u vertellen: er gaat een wereld voor je open, hoor!
Wat ik al niet geleerd heb de afgelopen jaren!
Dólkomisch, goed beschouwd!
Ze schieten van de ene Error in de andere, want "Tja, die ouwe mensen ook!"...
En dan verlang ik weer even naar vroeger. Naar de tijd dat het leven zo veel simpeler was.
Heeft u dat nu ook, of ben ik een éénling?
Ik hoor het graag van u!