Met een beetje geluk
-L.jpg)
Binnenkort tik ik de 71 jaar aan. Een leeftijd die ik niet goed kan rijmen met hoe ik me voel. Van binnenuit gezien voel ik me niet ouder dan pak ‘m beet 20 jaar geleden. Alhoewel… Ik krijg steeds meer het gevoel dat de wereld van vandaag steeds minder die van mij is. Ik kom uit 1951 en ben een late ‘boomer’. Ik behoor tot de generatie die het materieel alsmaar beter kreeg ook al keek ik met de van jongs af aan altijd het grootkapitaal meet een principieel argwaan en was ik tegen materialisme. Ik geloofde en geloof in een eerlijke verdeling van rijkdommen en in een hoger goed dan het puur materiële. Ik heb nooit het verwerven van geld en materie als doel nagestreefd al moet ik daar onmiddellijk aan toevoegen dat het geluk mij altijd baantjes gaf die genoeg betaalden om, als je geen al te gekke dingen deed, buiten geldzorgen te blijven. Als ik naar de wereld als totaal kijk ben ik puissant rijk en raak ik door de inflatie en de energiecrisis vooralsnog niet aan de bedelstaf. Het gaat mij dus best goed. Maar… er is een maar. Een enorme maar. Ik begrijp niet hoe het kan dat terwijl ik in een van de aller, aller rijkste landen van de wereld leef, veel mensen in Nederland er wel ernstig door geraakt worden.
Ik begrijp het niet! Omdat er CEO’s zijn die gemiddeld meer toucheren dan tweehonderd keer het gemiddelde salaris dat hun medewerkers verdienen, omdat er voetballers ver- en gekocht worden voor vele tientallen miljoenen euro’s, omdat er beleggers zijn die zonder te werken er alleen op uit zijn kapitaal uit ondernemingen te zuigen, omdat er multinationals zijn die alles in het werk stellen om belastingen te ontduiken, daarmee de samenleving uitzuigen en weigeren bij te ragen aan een samenleving. Ik begrijp er niets van dat er boeren zijn die zich tegen de regering keren terwijl ze, als ze zouden kijken naar wie het werkelijke geld verdienen aan hun arbeid, tegen veevoerproducenten en banken zouden moeten ageren.
Nou ik het toch over de regering heb, ik begrijp ook niet dat er een minister-president is die met droge ogen beweert dat hij visie niet belangrijk vindt, dat hij niet jokt als hij jokt. Misschien is hij van een generatie waarbij blozen bij jokken is we geëvolueerd. Wie zal het zeggen? Dan is er ook nog eens een minister die in de krant afstand neemt van het regeer akkoord en daarmee officieel tot matennaaier kan worden gekroond. Dan beschikken we nog over prachtexemplaren van Tweede Kamerleden die dreigende taal uitslaan zonder zelf ook maar iets positiefs bij te dragen aan de samenleving.
Dan zijn er nog de Poetins, Trumps, Bolsenaro’s en andere met eencellige hersens uitgeruste testosteronbommen die hele samenlevingen ongestraft ontwrichten.
Met een beetje geluk word ik binnen enkele weken gewoon 71 jaar. Ik geef een feestje voor intimi, maar eigenlijk is daar geen reden voor in een wereld die de weg kwijt lijkt te zijn. Ik heb mijn hoop gevestigd op de jongeren. Onverstandiger dan mijn generatie kunnen ze haast niet zijn, toch?
-S.jpg)
.gif)
