Geen uitjes!
Weet niet of u van vis houdt, maar ik ben dol op die beestjes. Als ze dood zijn en gefileerd dan, hè. Levend is hun knuffelgehalte tamelijk laag op z’n zachtst gezegd. Dus ondergetekende eet regelmatig vis: gebakken, gekookt, gerookt, rauw.
Vorige week vrijdag realiseerde ik me ineens dat ik dit jaar nog geen nieuwe haring gegeten had. Als een speer naar de visboer op de markt gegaan, en drie van die dingen besteld. Dan komt steevast de vraag:”Met uitjes, mevrouw?”. En mijn steevaste antwoord is dan:”NEU! Zonde van de haring!”.
Want zegt u nu zelf: je eet toch geen uitjes bij je nieuwe haring? Dat is net zoiets als Roosvicee door je whisky doen! En ik eet ze zoals het hoort: beetpakken bij het staartje en zó naar binnen schuiven. Niet in stukjes snijden en eten van een cocktailprikker. Als je dat doet ben je geen echte haring-eter wat mij betreft. Toen ik afgelopen vrijdag met genoegen een haring stond te verorberen in de keuken van de zaak, stond mijn lieve collega vol walging toe te kijken. Vreselijk goor vond ze het om te zien. En ik in een deuk om het gezicht wat ze trok!
Toegegeven: nieuwe haring moet je zogenaamd leren eten, en aangezien allebei mijn ouders er gek op waren, heb ik het al heel jong geleerd, en nooit meer afgeleerd. Dus ik mag denk ik wel zeggen dat ik een ‘nieuwe haring-kenner’ ben. Weet hoe zo’n visje eruit hoort te zien en hoe het moet smaken. Derhalve vermoed ik dat er een hoop mee gesjoemeld wordt.
Even een voorbeeld. Vorig jaar werd ik door mijn tante uitgenodigd om ‘nieuwe’ haring te komen eten. Mijn tante woont al jaren in een verzorgingstehuis, en daar wordt elk jaar een zogenaamde haring-party georganiseerd. Achteraf kunnen de bewoners dan ook nog ‘nieuwe’ haring aanschaffen bij de betrokken visboer.
En dat had tante gedaan, met in het achterhoofd dat haar naamgenoot dol is op nieuwe haring. Dus ik vol verwachting naar tante getogen op een avond. Had wel trek in een lekker harinkie. Het mondde uit in een debacle, ten minste, mijnerzijds; tante heeft er niets van gemerkt. Ik kan aardig acteren als het er op aankomt…
Toen ik het eerste visje voorgeschoteld kreeg, bekeek ik eens even de binnenkant. Grijs/beige…En het harinkje rook héél sterk. Direct begonnen in mijn hoofd alle alarmbellen te rinkelen:”Heb ik nog genoeg Rennies in huis?”. Gelukkig had ik die week ervoor een doosje aangeschaft. Bij de eerste hap merkte ik het al: die Rennies ging ik nodig hebben! Ik blij dat ik altijd een stripje in de auto heb liggen..
Op de vraag van tante hoe ik ‘ze’ vond, trok ik al mijn acteertalent uit de kast en antwoordde; “Héérlijk, tante!”, en deed effe een schietgebedje om vergeving voor mijn leugen te vragen. Ik wilde de lieverd absoluut niet kwetsen door te zeggen:”Ze hebben u ouwe meuk in de handen gefrommeld!”.
Want dat idee kreeg ik: die visboer dacht waarschijnlijk dat die ‘seniele oudjes’ het toch niet zouden merken dat ze haring van minstens een jaar oud uit de vriezer hadden aangeschaft. Als ik die ellendeling vóór me had gehad, en ik met ‘m klaar was, had hij hoogstwaarschijnlijk jankend het hazenpad gekozen, om maar even in de dierenwereld te blijven. De etterbak!
Conclusie: de vis werd in dit geval duur betaald!
Heeft u per ongeluk de prijs van gerookte paling gezien? Vorige week € 4,99 per 100 gram. En ik weet wel, er komt enorm veel bij kijken eer diezelfde gerookte paling in de viskraam ligt. Maar wat een verschil met vroeger!
Vroeger had ik een hele berg heel lieve ooms, waarvan er ééntje goed contact had met vissers uit Stellendam. Daar haalde hij in het Seizoen altijd paling, kilo’s. Vervolgens nam hij die paling mee naar een zootje andere ooms van mij, die ze vervolgens op professionele manier gingen roken in een schuurtje op de volkstuin. Als de operatie achter de rug was, kwamen diezelfde ooms onze kant op, al stinkend naar gerookte paling.
En mams en ik vónden dat lekker!
Bergen gerookte paling gegeten in mijn tienertijd en later. Leerde ook al heel jong hoe zo’n ding te nuttigen. Wat heb ik genoten toen: met een stuk of zes ooms rond de keukentafel, samen paling eten. Zou willen dat ik dat nog één keer over kon doen..
U merkt wel: uw stukkiesschrijvert is een verwend mens.
Enne, de vis wordt niet duur betaald: het is de prijs dubbel en dwars waard!
-S.jpg)
.gif)
