Het is weer zo ver…
Tja, het is weer zo ver: toeristenseizoen. Was het twee jaar ontzettend rustig in de Alblasser-en Krimpenerwaard, het feest barst nu weer los! Maar nu Covid blijkbaar niet meer is dan een ‘gewone’ griep als je het goed treft, wordt de regio weer overspoeld met toeristen.
Dat heeft twee kanten: vind het persoonlijk erg leuk om mensen van over de hele wereld in de toko te hebben. Aan de andere kant betekent het meestal vroeger de deur uit en nagelbijtend naar mijn werk in Krimpen rijden.
Want wat was het een verademing, die Lockdown! Is het normaliter razend druk als ik dinsdag om 16:00 naar huis ga, tijdens de Lockdown stond ik meestal als enige op de pont. En reed ik later op de A15 zonder medeweggebruikers. Een vreemde gewaarwording. Maar LEKKER! Was in een half uurtje thuis…
En zo héérlijk stil overal; je hoorde alleen de vogels zingen. Voor mij de ideale wereld. Aangezien de Ideale Wereld niet bestaat, plons ik nu weer in de realiteit.
Dat begon vorige week maandag. Na een fantastisch dagje Limburg, met concert m.m.v mijn favo zanger, kwam die maandag als een mokerslag! Door een vrachtwagen in de hens stond de hele regio vast. Nadat ik een uur stil had gestaan in Sliedrecht gaf ik de moed op en toog huiswaarts.
Daarna nog twee keer geprobeerd om in Kinderdijk te komen, tevergeefs. Wist trouwens niet dat je zó veel benzine verbruikt door stil te staan! Ik zag die meter elk kwartier achteruitlopen..
Kortom, ik had onverwacht een dagje vrij. Tegen u gezegd: ik was liever gaan werken. Ben blijkbaar een workaholic…
En de rest van de week was het weer nagelbijten op de weg. Buitenlandse touringcars, campers, auto’s met sleurhut en hele drommen fietsers met helm en vlaggetje. Ze durven niet harder dan stapvoets te rijden op de dijk in Alblasserdam en Kinderdijk. En laat ik het nu , in mijn optiek, altijd treffen dat ik achter ze kom te hangen als ik diezelfde dijk oprij, snotverdrie! Snapt u nu dat ik minstens een kwartier eerder moet vertrekken?
Denk je lekker op tijd te zijn, beland je weer achter zo’n colonne campers. Ze rijden namelijk zelden alleen: het zijn er meestal een stuk of vier achter elkaar. En làngzaam!!! Als ik het goed tref rijden ze 30km/uur. Maar dat is meestal dus niet het geval, en gaat het stapvoets, de hele dijk uit naar de pont. Ter hoogte van de molens óók nog eens flink in de ankers, en staat het hele zootje stil. U wilt niet weten wat er dan voor verschrikkelijks tussen mijn opeengeklemde tanden heen komt! Mijn ouders hadden me op m’n sodemieter gegeven van heb ik jou daar! “Zó hebben we je niet opgevoed, Cornelia!”. En u weet, als je ouders je bij je doop/volledige voornaam noemen wordt het uitkijken geblazen…
Gistermiddag óók weer. Ik moest me inhouden om de file vóór me niet in te gaan halen. “Sakkerdesakker, méns, kun je het gaspedaal niet vinden of zo?” Al scheldend en tierend in drie talen de dijk over gekropen! En ik moest nog naar een etentje van tante. Uiteindelijk vroeg genoeg thuisgekomen om er nog een klein neutje in te smijten: tante woont vlakbij gelukkig, en die borrel had ik nodig.
En soms vraag ik me ook af waarom die toeristen er niet voor zorgen dat ze tenminste een klein beetje Engels spreken. Vrijdag nog: mijn collega komt me vragen of ik effe wil bijspringen. Dat vraagt ze in mijn lunchpauze alleen als er een klant is die geen Nederlands spreekt. Bleek het een toerist te zijn die alleen Spaans sprak. Nou spreek ik behoorlijk Engels en Duits, en een aantal woorden Spaans, maar dit ging mij een tikkie te rap, geen touw aan vast te knopen! Uiteindelijk begreep ik dat ie wilde weten waar er gratis WiFi was…Heb ‘m naar de Appie (Supermercado) gestuurd. Daar stond ie een half uur daarna nog te tetteren in z’n telefoon…
Diezelfde toeristen brengen ook geld in t laatje: de meesten zijn niet gewend aan kilometers fietsen, en krijgen blaren en spierpijn en een zere kont. Kijk, als drogist zie ik dan mijn kans: ik verkoop ze zó voor € 30,- aan hulpmiddelen! En aangezien wij de eerste drogisterij zijn na de molens, komen ze massaal bij ons. En ach, ze komen in principe mijn brood brengen: dus neem ik die extra reistijd maar op de koop toe!
-S.jpg)
.gif)
