Meneer Poetin; kíjk hier naar!
Normaal gesproken ben ik van de ‘lollige’ stukjes. Maar nu heb ik de behoefte om mijn onmacht en verdriet te verwoorden. Bij het zien van alle beelden van Oekraïne werd het me allemaal te veel. Hoe veel verdriet kan een mens hebben?
En dan wil ik roepen, schreeuwen, gíllen: meneer Poetin; kíjk naar de Oekraïne nu! Meneer Poetin: bent u trots op u zelf? Dat u de oorzaak bent van deze foto? Van alle ellende en verdriet dat u teweeg brengt?
Bent u trots op het feit dat er duizenden mensen op de vlucht slaan, huis en haard verlaten omdat ú denkt dat u in uw recht staat?
Overal ter wereld wordt met afschuw gereageerd op uw handelen! Het laat niemand koud, de hartverscheurende beelden van families die afscheid nemen van hun mannen, vaders, broers en ooms. En alleen maar om het feit dat u denkt het juiste te doen!
Bent u trots op het feit dat u het voor elkaar krijgt om zelfs uw eigen landgenoten zich tegen u te laten keren? En dan diezelfde landgenoten op te laten pakken met veel geweld? Zelfs een oudere dame, die uw oudere zuster kon zijn?
Welke boze kracht heeft bezit van u genomen, meneer Poetin? En vraag u zelf eens af: “Zouden mijn ouders trots op me geweest zijn?”.
In uw geval: ik denk het niet.
.gif)
