Stapelen, en opnieuw stapelen
Wethouder Bas Kurvers (VVD) heeft vergaande plannen bekendgemaakt voor nieuwe hoogbouw in Rotterdam. Deze plannen gaan weer hoger dan de huidige maximale hoogte van 200 meter. Het ligt in de bedoeling richting 250 meter te gaan. Hoger dus dan de 215 meter die de in aanbouw zijnde toren aan de Zalmhaven gaat worden en daarmee de hoogste toren van Nederland.
De bestaande hoogbouw zones worden uitgebreid met Pompenburg bij het Hofplein en op Zuid met de omgeving van de Rijnhaven. Ook komen er drie nieuwe gebieden voor hoogbouw tot 150 meter. Dat zijn de openbaar vervoersknooppunten Feyenoord City, Hart van Zuid en de Alexander knoop in Rotterdam Oost.
De gemeenteraad moet nog goedkeuring geven, maar wethouder Kurvers heeft eerder duidelijk gemaakt dat bouwen boven de 300 meter op de slappe Rotterdamse kleigrond technisch te veel problemen zal geven.
In 2040 zullen er in Rotterdam 50.000 woningen op deze manier gebouwd moeten worden.
Ik ben benieuwd hoe en op welke manier de wethouder vorm gaat geven aan wat hij noemt ‘een verplicht levendig straatbeeld op de begane grond’. Het nadeel van veel nieuwe hoogbouw is een ontzettend saai en weinig inspirerend straatbeeld op de onderste verdiepingen. Dan is de hoogte ook niet zo belangrijk meer. Zelf weet ik nog dat ik, toen ik in 1959 als 16-jarige liftboy met de ss Nieuw Amsterdam in New York arriveerde, na enkele dagen nekkramp kreeg van het staren naar al die hoge gebouwen. In Rotterdam was het Witte Huis zo ongeveer het hoogste gebouw. Dat was zo'n beetje de maat der dingen. De tweede en de derde keer was je het al gewend. Jazz-clubs, jazzplaten, ijskoude cola, stampendvolle winkels en een ongekende welvaart pakte ons met boter en suiker in.
Terugkijkend hebben die Yanks het al die tijd best aardig gedaan. Tot..... Trump? Of ook daarna.....
-S.jpg)
.gif)
