Prikje hier, spuitje daar

11 februari 2022 door Corry Gryn
Prikje hier, spuitje daar
Dé oplossing is een spuit... Foto Pavel Daneljuk cco px

Heb eens even zitten tellen, maar heb de afgelopen 9 maanden 6 spuiten in mijn lijf gehad. Voel me inmiddels nèt zo’n speldenkussen! Twee tegen Covid, hoewel ik dat begin 2020 al een keer gehad bleek te hebben. Toen nog eens twee wegen een geïrriteerde slijmbeurs in m’n heup, en daarna voor het eerst in mijn leven een griepprik, omdat mijn huisarts dat nodig vond, want “Je zit in een risicogroep.”. Op mijn vraag welke groep, kreeg ik het antwoord: “Je bent bijna 60, en vanwege je beroep.”

Ja, hallo! Ik ben net 59 geworden, dat klinkt toch héél anders dan “bijna 60”! En mijn beroep: ach ik beoefen mijn beroep al 30 jaar uit, en ben slechts 1 keer ziek geweest, 29 jaar geleden. Maar toen ook gelijk goed: bijna 41 graden koorts. Heb zitten ijlen op de wc. Zag een monsterspin die er niet was. (Zie mijn stukje “Achtpoters”). Dus dat risico vanwege mijn beroep valt reuze mee, dacht ik zo!

Maar ja, tegen die prachtige blauwgrijze ogen van mijn arts heb ik geen verweer, dus ik ging voor gaas, en haalde die prik…

En toen ging die vermaledijde heup weer opspelen, en moest ik naar de orthopeed. De zelfde die mij in 2008 en 2009 geopereerd had aan mijn beide knieën.

Dus ik afgelopen vrijdagmorgen naar het ziekenhuis in mijn woonplaats. ( Heb trouwens heerlijk uit kunnen slapen tot 08:00. Anders gaat de wekker op vrijdag om goed 06:30! Mazzel!) Bij het ziekenhuis aangekomen keurig mijn hondensnuitje opgezet, oftewel mijn FFP2 masker. In de hal werd ik opgevangen door een zeer vriendelijke oudere heer. Die vroeg mij beleefd om mijn handen te ontsmetten (WHY???), maar oké, toch maar gedaan..Vervolgens moest ik mij melden bij de balie waar een uiterst vriendelijke dame van mijn leeftijd me vroeg waar ik voor kwam. Op mijn antwoord dat ik een afspraak had met de orthopeed om 09:15, vroeg ze me de hemd van ’t lijf. Of ik klachten gehad had de afgelopen 24 uur. Nou, klachten genoeg, maar niet van het soort wat zij bedoelde!

Na nog een foto van mij gemaakt te hebben, vertelde ze mij dat ik in de wachtruimte mocht plaatsnemen. Nadat ik mijn achterste in één van de stoelen had gezet, duurde het slechts 5 minuten tot ik door een aardige dame naar de spreekkamer van de arts werd gebracht.

En toen begon het wachten…

Ik zag de minuten voorbij kruipen.

Uiteindelijk, na een half uur, ging de deur open en kwam de dokter binnen. Het was 13 jaar geleden dat ik de man voor het laatst gezien had. En het enige wat er anders aan hem was, was dat hij nu een baard had! Schijnt hip te wezen: mijn favoriete zanger heeft er tegenwoordig óók één. Vind het persoonlijk wel sexy, mits goed onderhouden.

Na de begroeting, (“Dat is een tijd geleden, mevrouw Gryn! Nog steeds drogist?”) kreeg ik een uitleg over de foto en echo van mijn heup, en wat er eventueel aan gedaan kon worden. De opties waren beperkt: fysiotherapie, een injectie of een combinatie van die twee. Aangezien ik inmiddels een soort van prikjunk ben geworden, zei ik direct:”Wanneer kan ik die spuit krijgen?”. Het antwoord was: “Nu meteen, u bent er nu tóch!”.

Dus ik heel enthousiast: “Prima, dokter, kom maar op met die prik!”. Nou, dat heb ik geweten! Nadat hij even de spreekkamer had verlaten, kwam hij terug met twee spuiten, waarvan hij direct de kleinste in mijn heup zette. Dat bleek de verdovingsspuit te zijn…

En toen kwam de grote…

Dat is eigenlijk een understatement: die naald was minstens 10 centimeter lang! Ik ben eigenlijk best wel een stoer wijf, maar bij het zien van die naald kreeg ik toch echt de neiging om van die tafel te springen, mijn lange broek, jas en tas te pakken en hard weg te hollen!

Toch maar de ellende ondergaan. Om het voorzichtig te zeggen: het was niet bepaald lekker…

En weet u wat die aardige orthopeed nog zei?

“Uw huisarts heeft niet zo’n grote spuit als ik”.

Die moest ik effe verwerken…

Maar nu, na twee dagen zonder pijn, zou ik de man wel willen zoenen! Wat kan een mens toch véél te lang blijven tobben, terwijl de oplossing zo simpel is!

Dus lieve lezers: tob en twijfel niet te lang als u chronische pijn heeft: dé oplossing is een spuit! Een grote spuit….

Over de columnist

Corry Gryn

Corry Gryn (Sliedrecht 1963) is columnist bij V&M. Ze werkt tevens als drogist in Sliedrecht, houdt van muziek -van rock tot opera- en is gek op dieren.

Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
22 mrt
Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
Haarza(a)kje
09 mrt
Haarza(a)kje
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
06 mrt
'Ouder uit wie het kind geboren is,' wat is dat?
Roodkapje voor komende generaties
04 mrt
Roodkapje voor komende generaties
De “maareh-methode” van Den Haag
02 mrt
De “maareh-methode” van Den Haag
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.