Politiestaat
(door Martin Reekers)
Als je in een auto rijdt en er komt een ambulance met sirene achter je aan, dan maak je zo ruim mogelijk baan om de ambulance door te laten. Je vraagt hem niet eerst te stoppen, zodat je zelf de zieke kunt zien en beoordelen of die ziek genoeg is om er ruim baan voor te maken. Ook behoor je te accepteren als hulpverleners de weg blokkeren. Dat doen zij om hun werk te doen en een ander te helpen. Of jij voldoende reden ziet voor die blokkade, of jou dat uitkomt en of jij dat leuk vindt, is dan niet belangrijk.
‘We leven in een politiestaat!’, lees ik in een reactie op Facebook. Het gaat over de ongeregeldheden onlangs in Den Haag tijdens een demonstratie tegen het coronabeleid van de regering. De reactie is voorzien van een video waarop te zien is hoe de politie twee vrouwen hardhandig wegjaagt. Nog juist is te horen dat de politie de aanwezigen nog een keer waarschuwt weg te gaan, omdat het anders met geweld gaat. De vrouwen zeggen dat zij maar ‘gewoon staan’. Kennelijk vinden zij dat zij aanwijzingen van de politie niet hoeven op te volgen als vrije burgers die mogen staan en gaan waar zij willen. Als echter de politie om redenen van ordehandhaving zich genoodzaakt ziet tot ontruiming over te gaan, dan behoor je daar als vrije burger direct gevolg aan te geven ook al zie je daar op dat moment zelf de noodzaak niet van in. Net zoals je ruim baan maakt voor een ambulance en blokkades van hulpverleners accepteert. Het algemene belang van de openbare orde overstijgt dan het individuele recht om ergens te staan. Je doet altijd eerst wat de politie vraagt en ben je het daar niet mee eens, dan stap je daarna naar de rechter. Zo gaat dat in een rechtstaat.
Toch is het een groot goed dat iemand Nederland openbaar op Facebook een politiestaat kan noemen. Immers als Nederland dat werkelijk zou zijn, zou hij of zij onmiddellijk met een gedwongen jarenlange kennismaking met een gevangeniscel zijn begonnen.