Kwesties die geadresseerd moeten worden

16 maart 2021 door Martin Reekers

In een democratie is de regering samengesteld uit partijen die samen een meerderheid van de bevolking representeren, maar in het parlement blijven alle gekozen minderheden ook een stem houden. De meerderheid regeert met respect voor alle minderheidsstandpunten. Als een partij zich richt tegen bevolkingsgroepen en tracht hen rechten te ontnemen is dat onacceptabel en fundamenteel ondemocratisch.

Een politicus die ‘minder Marokkanen’ mag roepen en mag voorstellen de Koran te verbieden, een ministerie van de-Islamitisering te realiseren en mensen met een dubbele nationaliteit het stemrecht te ontnemen, tast fundamenteel de democratie aan.

Dat zo’n politicus, dat zo'n partij op veel stemmen kan rekenen, is niet vreemd omdat er wel degelijk problemen zijn die samenhangen met de Islam. De vrijheid van godsdienst is er niet overal gewaarborgd waardoor mensen die zich afkeren van de Islam, of kritiek uiten, door de eigen groep worden verketterd. Islamieten hebben veelal een migratie-achtergrond en ondervinden alleen vanwege dat feit problemen om zich een stevige positie in de samenleving te verwerven. Daardoor worden zij niet zelden in isolement gedrukt, blijven zij vaker sociaaleconomisch zwak en zien zij meer dan gemiddeld de oplossing in niet legale activiteiten of religieus extremisme. Religieus extremisme, afkomstig uit welke religie dan ook, dat er op uit is kerk en staat te verenigen is vanuit democratisch oogpunt verwerpelijk. Immers dat is er op gericht dat slechts een religie en een daaraan ontleende wetgeving wordt toegestaan, waardoor alle andersdenkenden niet meer vrij zijn. Verder is er binnen Islamitische groepen grote gevoeligheid voor wat gezien wordt als het beledigen van de profeet. Dat zijn mijns inziens wel degelijk kwesties die geadresseerd moeten worden maar die ondersneeuwen in het ongenuanceerde geroeptoeter van populisten.

Veel van de problemen hangen samen met onvrijheid of ongelijkheid in de wijze waarop mensen worden behandeld. De oplossing is niet te vinden in de beperking van vrijheden, maar in het bevorderen dat mensen in de samenleving vrije keuzes mogen en kunnen maken. Het is opmerkelijk dat een partij die ‘vrijheid’ in de naam heeft juist beperking van vrijheden het meest prominent op het programma heeft staan. Zo’n partij kán geen deel uitmaken van een regeringscoalitie want deze is door het voorstellen van vrijheidsbeperkingen van bevolkingsgroepen, fundamenteel ondemocratisch. Dat de partij autocratisch wordt geleid, illustreert dat ondemocratisch gehalte nog extra.