KRUKJE

10 november 2020 door Roland Vonk
KRUKJE
Tekening: Herman Schouwenburg

(door Roland Vonk)

Afgelopen week heb ik mezelf rijk gerekend met iets dat ik niet heb. En dan bedoel ik niet een of andere vervelende ziekte, maar wel: een goede bureaustoel. Die heb ik niet. En dat vind ik wel zo fijn.

Het kan toeval zijn maar voor mijn gevoel zie ik de laatste tijd meer reclame dan anders voor bureaus, voor bureaustoelen en voor allerlei handige dingen die thuiswerkers weleens nodig zouden kunnen hebben. Ik kreeg zelfs een folder in de bus die er helemaal op was gericht om mij te overtuigen van het belang van een ergonomisch verantwoorde bureaustoel. Zonder zo’n stoel van al gauw een paar honderd euro zou ik mijn gezondheid bijna in gevaar brengen. Ik moest steun in mijn rug hebben, goede armleuningen, en de helling van het zitvlak moest juist kunnen worden ingesteld.

Ik ken die verhalen.

In hoeverre ze voor anderen van waarde zijn kan ik moeilijk inschatten, maar voor mij zijn het loze verkooppraatjes.

Ik werk grotendeels thuis. Al meer dan 35 jaar. De coronacrisis heeft daar weinig aan veranderd. En ook ík heb ooit een ‘goede’ bureaustoel aangeschaft. Zo’n ding met armleuningen, een rugsteun en een zitting die in meerdere richtingen verstelbaar is. Na verloop van tijd begon ik te vermoeden dat de terugkerende pijn in mijn rug juist mede werd veróórzaakt door die stoel. Althans door hoe ik in die stoel zat. Of beter: hing. Ik heb de neiging om scheef in stoelen te hangen. Nadat ik erop ben neergeploft.

Het zal ook niet verbazen dat die zogenaamd goede stoel al jaren geleden onder mijn gewicht en mijn gedraai is bezweken.

Aandrang om weer zo’n ding te kopen voelde ik niet.

Ik ben in plaats daarvan op een zelfbouwkrukje van een tientje gaan zitten van een niet nader te noemen Zweeds woonwarenhuis. En dat krukje zit geweldig. Het nodigt niet uit tot hangen. Want er is nergens steun. Het krukje dwingt mij als het ware rechtop te zitten.

Sinds ik dat krukje gebruik - en sinds ik beter oplet met tillen, dat moet ik erbij zeggen - heb ik aanzienlijk minder last van mijn rug.

Inmiddels staan er verspreid door het huis geloof ik zes van die krukjes. Het kunnen er ook meer zijn.

De conclusie die ik voor mezelf heb getrokken: de beste bureaustoel is géén bureaustoel. De beste bureaustoel is een goedkoop krukje.

Terwijl ik van de week door die - voor mij zinloze - bureaustoelenfolder zat te bladerden schoten mij meer van die persoonlijke waarheden te binnen.

Jaren geleden heb ik me laten verleiden tot de aanschaf van een heel duur bed. Ik had op uitnodiging een nachtje in Hotel New York geslapen, was onder de indruk geraakt van de bedden daar en dacht toen: zo’n bed wil ik thuis ook.

Ik heb inderdaad zo’n bed aangeschaft, en het ligt prima, hoor. Maar als u mij nou vraagt waar ik het lekkerst slaap, is dat toch: op de bank. Op een vrij goedkope bank van geloof ik hetzelfde warenhuis als dat krukje.

Ik doe meestal een middagdutje op de bank en zo verkwikt als ik daarvan opsta, sta ik ’s morgens niet op uit mijn Treca de Paris dromenfabriek.

Het beste bed is misschien wel geen bed. Het beste bed is voor mij een bank.

Voor schoenen geldt misschien wel iets soortgelijks. Vroeger kocht ik altijd vrij prijzige leren schoenen van een merk met een zekere ‘ballen’-status. Tegenwoordig koop ik via internet als het even kan steeds dezelfde zeer betaalbare wandelschoenen. Die prima zitten. En of het voor mijn voeten veel uitmaakt? Ik heb mijn twijfels. Al lang geleden heb ik begrepen dat de beste schoenen eigenlijk géén schoenen zijn. Dat er allerlei goede argumenten zijn om blootsvoets door het leven te gaan.

Kortom: misschien laten we ons wel leiden door allerlei onzinnige denkbeelden. Denkbeelden die ons mede door de commercie worden ingefluisterd.

Je levensgeluk zit ook al gauw niet in spúllen, natuurlijk.


Al klinkt dat misschien een beetje vreemd als u de aanblik kent van mijn werkruimte thuis. Die ademt namelijk van alles, maar niet de gedachte: de beste grammofoonplaten zijn géén grammofoonplaten.

Ja, dat is ook zo’n aanbeveling voor thuiswerkers: creëer rust op je werkplek.

Nou, ik dacht het niet, hoor.

Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.