De genade van schuldeisers
(door Janny Kok)
De vraag over wat ‘deze Coronatijd’ is gaan heten is al eerder gesteld: hoe zou deze periode de wereldgeschiedenis in gaan en welke kenmerken vielen daarbij op? In het begin vielen de saamhorigheid, hulpvaardigheid en wil om in (economische) zin te veranderen op. Dat zag ik als een onverwachte toegevoegde waarde in een tijd waarin de samenleving noodgedwongen moet veranderen. Maar na verloop van tijd voerden gelijk hebberigheid, individualisme en egoïsme steeds meer de boventoon. Kennelijk is de mens 'ganselijk onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad', zoals de Heidelbergse Catechismus ons in deze klassieke calvinistische leer voorhoudt.
Je zou er somber van worden. Neem de harde economische klappen die bijvoorbeeld de sectoren horeca en cultuur moeten opvangen. Banken, overheden en mogelijke schuldeisers toonden aanvankelijk nog hun medeleven met en steun aan ondernemers. Zij zagen door de gevolgen van Corona maatregelen hun zaak ernstig verlieslatend worden. De failliete ondernemer moet het nu in voorkomende gevallen zelf maar uitzoeken, want op coulance van schuldeisers hoeft hij doorgaans niet meer te rekenen.
En zo kan het gebeuren dat schuldeisende banken, de Belastingdienst en anderen bij curatoren voorrang afdwingen om hun financiële recht te halen. Het zal ze kennelijk een zorg zijn of hun claim de schuldenaar nog verder in de put helpt en het perspectief of deze ooit van de schuldenlast afkomt nihil is. Deze moet op zijn minst zijn huis aan de bank verkopen, en in voorkomende gevallen een huurhuis zien te krijgen. Het probleem daarbij is dat de huurprijs in de huidige overspannen woningmarkt wel eens hoger kan zijn dan hetgeen er aan rente en aflossing van de hypotheek moet worden betaald.
En dat is zeker niet het enige probleem waarmee de failliete ondernemer wordt geconfronteerd. Neem het voorbeeld van de goede doelen ondersteunende stichting die betaling van een huurbedrag van 20.000 euro opeist van de inmiddels failliete horecaondernemer die door Corona-maatregelen sinds maart geen omzet meer kon draaien. Het horecapand staat sindsdien leeg. Of de failliete horecaondernemer toch maar even wil betalen. Deze had zijn personeel kunnen betalen en de hypotheek van zijn koophuis deels kunnen aflossen. Er is gelukkig ander betaald werk gevonden, maar zomaar tientallen duizenden euro’s ophoesten is onmogelijk. Hij kan dus niet anders dan rekenen op de creativiteit van de dienstdoende curator om tot een schikking te komen. Dat moet mogelijk zijn gezien TV programma’s over schuldsanering als die van RTL4. Deze geven tenslotte voorbeelden van de mogelijkheden.
Hulp kan in deze barre tijden zeker ook uit onverwachte hoek komen. De Rotterdamse horecabaas Dennis van den Berg hoefde zijn Harley-Davidson motor niet te verkopen om zijn personeel te blijven betalen nu zijn restaurant JACK noodgedwongen gesloten is. Een mysterieuze gift in de vorm van een bitcoin ter waarde van 11.500 euro bracht tijdelijke redding. Dennis hoopt dat de toegezegde financiële overheidssteun, bij wijze van overbrugging voor gebrek aan verdiensten, de zaak overeind houdt.
Dat geluk hebben andere failliete ondernemers niet. Zij zijn overgeleverd aan de genade van de schuldeisers die hun forse claim door curatoren laten incasseren. Over een verdienmodel ten koste van alles gesproken! Zelfs in zo’n businessmodel kan creativiteit en medemenselijkheid worden opgenomen. Dat zou nog eens een toegevoegde waarde van Corona zijn!
-S.jpg)
.gif)
