De eerste wet van Rutte
Wie terugkijkt op de periode waarin Mark Rutte premier was, kan niet anders dan onder de indruk raken van zijn persoonlijkheid. Altijd opgewekt slaat hij zich door de ongetwijfeld loodzware werkweken die zich niet aan banaliteiten als de vrije zaterdag of de Here heiligende zondag houden en meer uren lijken te bevatten dan de zeven etmalen waaruit die bestaan. De manier waarop hij, ogend als gewone jongen op de fiets in spijkerbroek, jack en ijsmuts, naar de Catshuisoverleggen in de weekenden fietst, wekt de indruk dat regeren een avontuurlijke kruistocht in spijkerbroek is. Mark is een gewone jongen, heeft geen last van decorumneigingen, veegt zelf gemorste koffie van de vloer en dolt cabaretesk met journalist Jair Ferwerda. Leuk toch? Doe gewoon dan doe je al gek genoeg en het gaat om zaak, lijkt zijn adagium. Wij Nederlanders houden wel van gewone jongens.
De gewone, leuke jongen die heel goed minister-presidentje kan spelen. Het lijkt een mythe geworden waarin ook Mark zelf gelooft. Omdat hij zo goed is en schik heeft in landleidertje spelen moet hij dat vooral ook blijven doen. Tenminste, dat vindt hij zelf, want hij heeft een motie van wantrouwen overleefd. Dat de motie van afkeuring die hij wél aan zijn broek kreeg een soort APK-rapport is waarin staat dat er zó veel aan het voertuig moet gebeuren dat het rijp is voor de sloop, maakt op hem geen indruk. Hij gaat voor oplappen ook al komt er een voertuig uit waarvan de werking gegarandeerd is tot het einde van de straat.
Mark gaat hard werken aan vertrouwensherstel, zegt hij. Hij gebruikt vaak het woord ‘integer’. Hij weegt integer zijn beslissingen af, beweert hij ernstig kijkend. Integriteit is echter een woord dat anderen plakken op iemands gedrag en daar passen dan leugentjes niet goed bij. Dat weet Mark ook. Daarom liegt hij niet. Nooit! Hij past gewoon systematisch de eerste wet van Rutte toe:
1. Ik ben integer dus ik lieg nooit!
2. Als wat ik zeg niet de waarheid is, dan is mijn herinnering verkeerd of niet aanwezig, waarvoor, ook bij voorbaat, excuses