De Bloemist van Maria (11) Omroep TARVO-BROS

19 juni 2021 door Manuel Kneepkens
De Bloemist van Maria (11) Omroep TARVO-BROS
Dat veertiendaagse programma over Kunst, Nep en Antiek. Bld. Jean-noël Lafargue cco

(Vervolg van 'De Bloemist van Maria,' 10)  Inmiddels, dat spreekt, had ik me dus allang en breed er bij neergelegd dat Chrétien wel nooit naar Rotterdam zou komen. Mijn uitnodigingen aan hem daar op het perron van het Station van Maastricht werden jaar in jaar uit meer en aan meer puur forma.
Ik was dan ook licht verbijsterd , toen ik recent gebeld werd door Chrétienn.
“Maan, ik kom volgende week donderdag naar Rotterdam. 
“Chrétien, ik weet niet wat ik hoor.”
“ Maan, het zit zo. Er wordt daar bij jullie in Museum de Kunsthal een opname gemaakt voor het TV- programama KNAP van de omroep TARVO-BROS. Je weet wel dat veertiendaagse programma over Kunst, Nep en Antiek. Ik heb me daarvoor opgegeven. Ik wil weten wat mijn Aad de Haas waard is.”
“Hoezo je Aad de Haas, Chrétien? Waarom niet je een van je Charles Eijcken? Of de Toon Hermans?”
“ Maan, er is mij als getrouwe kijker iets opgevallen. Dat KNAP-programma heeft een bepaalde formule. Zo wordt er altijd het meest uitgebreid voor de camera een schilderij van een kunstenaar uit de plaats behandeld, waar het programma is opgenomen. Volgende week donderdag is dat dus Rotterdam. En... Aad de Haas is een geboren Rotterdammer. Ik heb hem weleens bezocht in zijn atelier op Kasteel Strijthagen om een linosnede van hem te kopen. Inderdaad, weer een Jezus en Maria Magdalena. Tja, daar ben ik nu eenmaal verzot op. 
Zijn tongval bleek onvervalst Hollands gebleven. Al jaren in Limburg, Aad De Haas, en toch geen spoor van een zachte g. Hoe is het mogelijk. 

Dus als ik met dien Aad de Haas kom aanzetten, dat heb honderd procent kans dat ik op TV kom. Dat wordt dan in mijn zaak in de Stokstraat het gesprek zijn van de dag. En aan de stamtafel van Den Vogehl Struys ook, natuurlijk. 'Us Chrétien' op TV . ” 
 “Chrétien, je weet, je bent van harte welkom. Het logeerbed staat klaar.”
“Maan, dat is nog niet alles. Ik wil die Aad de Haas eigenlijk kwijt. Je weet, ik verzamel Limburgse kunst. Kunst van Limburgse kunstenaars . 
De Haas is eigenlijk toch een fremdkörper in mijn collectie.
Ik kan een Henri Jonas op de kop tikken. Van die kunstverzamelaar in Wylre, Fritz Eichholz, je heb misschien wel eens van hem gehoord. En je weet natuurlijk ook dat ze onze Jonas een tijd lange opgesloten hebben in het gekkengesticht van de Broeders in Venray. Zo gaat dat nu eemaal met geniëen. Zo verging het Vincent van Gogh toch ook. 
En daar is Jonas op een gegeven moment cherubijnen en serafijnen, de hele hemelse mikmak, die om Gods troon staat te juichen- zie het boek Openbaring – op de deuren van het gekkengesticht gaan schilderen. Prachtig. Je weet niet wat je ziet. 
En na zijn dood hebben de broeders die deuren voor goed geld verkocht. Voornamelijk aan die kunstlievende Wylrenaar. Die heeft er zes en wil er wel een kwijt aan mij, omdat ik zo'n fan van Jonas ben. Dat weet hij. Fritz Eichholz is kind aan huis bij mij in de winkel, Ik mag altijd kolossale boeketten voor hem samen stellen. Geheel naar mijn smaak. En... dat mag een centje kosten. Geld speelt geen rol voor Fritz Eichholz. Het is inmiddels een soort vriend van mij geworden. Niet zo 'n vriend als jij, maar toch. Die man is mij werkelijk zeer terwille. Maar het heeft zijn prijs die Jonas. Die Jonas heeft zijn prijs. 
Maar ook Aad de Haas heeft tegenwoordig zijn prijs. Als ik mijn Aad de Haas goed verkopen kan, dan ik die Henri Jonas aanschaffen, begrijp je. Dus daarom dat ik de waarde wil weten.”.

Ons was verzocht om half twee in de Kunsthal aanwezig te zijn. Weliswaar, zouden de opnames pas starten om twee uur, maar eerst moest er enige administratie verricht worden. Wij waren er prompt om half twee. Heel het café van de Kunsthal bleek toen al bomvol met TARVO BROS-Kunstliefhebbers…
Het administratief gebeuren hield in, dat nauwgezet nagegaan werd of je wel lid, minimaal tientjeslid, was van TARVO BROS, anders mocht je niet naar binnen. Chrétien had inderdaad al enige tijd daarvoor het geëiste tientje overgemaakt, ‘innerlijk knarsetandend’, want hij wilde helemaal niet lid zijn van omroep TARVO-BROS. Hij was heel zijn volwassen leven al, als goed katholiek, lid van de KRO en dat ook gebleven, zelfs toen die omroep fuseerde met.protestanten , met de NCRV. 
We kregen nummer 250 en het wachten begon. Na anderhalf uur mochten wij naar boven, de eigenlijke Kunsthal in .
Daar, op de eerste verdieping geschiedde de voorselectie. Tallozen werden daar weggestuurd. Maar wij mochten zowaar door naar taxateur Moderne Kunst Boris 'Zeg maar Boy.' Kwakman.
Ook daar weer een eindeloze rij ‘kunstliefhebbers’. Allemaal alsnog weggestuurd …op ons na. 
‘Interessant’ mompelde de taxateur: ‘ Een Limburgs kunstenaar. Die zie je zo gauw niet boven de Rivieren. Limburgerse kunstenaars, dat zijn hier grote onbekenden. Maar ik ken ze toevallig wèl. Want weet u, mijn moeder komt uit Roermond .”
“Uit Remunj “voegde hij nog eraan toe: “Meneer Vrouwenraets, ik wil uw Aad de Haas graag taxeren. Maar ik heb maar beperkte cameratijd. Ik ben maar een van tien taxateurs hier. Zo meteen na u komt er iemand met een Mastenbroek,  Johan Hendrik van Mastenbroek. Een succesvol schilder van de bedrijvigheid in de Rotterdamse haven rond 1900, met stip de belangrijkste havenschilder van Rotterdam. Ik ben vrijwel verplicht mijn cameratijd aan hem te besteden.
Helaas, moet ik dus tegen u zeggen, die nota bene helemaal uit Limburg naar hier gekomen bent,  ik, een mede-Limburger, een jongen uit Remunj, u komt niet op TV. Het gaat mij aan het hart, dat begrijpt u.“

Het was in de dagen van El Rey. Wethouder Jos van Rey , de onderkoning van Roeromond stond toen juist voor de rechter, beschuldigd van corruptie.
Ik zag dat Chrétien van plan was eens eventje te gaan vertellen wat hij zoal van Noord-Limburgers , dacht, speciaal van Roermondenaren. 
Maar nog voor hij zijn boosheid adequaat onder woorden had weten te brengen had Boris 'Boy' Kwakman zich tot mij gewend.”U komt mij bekend voor. Werkt u niet voor het Nieuws van Rotterdam? Ik herken u van de foto bij de Kunstrubriek.” 
“Nee, ik ben van de culinaire rubriek. De rubriek naast de kunstrubriek.” 

Lees komende woensdag deel 12

Over de columnist

Manuel Kneepkens

M.M.M. (Manuel) Kneepkens (Heerlen, 26 februari 1942) is een Nederlands dichter, publicist, politicus en jurist-criminoloog. 

Na het gymnasium op het Bernardinuscollege ging hij in Leiden rechten en criminologie studeren. In 1971 vertrok hij naar de Erasmusuniversiteit in Rotterdam. Daar was hij 23 jaar docent strafrecht en criminologie.

Vrede aan laars gelapt (+ video)
14 apr
Vrede aan laars gelapt (+ video)
Rancune positief opgepakt
14 apr
Rancune positief opgepakt
Telegrambesteller der PTT
03 apr
Telegrambesteller der PTT
Blind achter het stuur
30 mrt
Blind achter het stuur
Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
22 mrt
Stappen ze ooit over hun schaduw heen?
Cookies

Deze website gebruikt noodzakelijke cookies voor een correcte werking en analytische cookies (geanonimiseerd) om de statistieken van de website bij te houden. Marketing cookies zijn nodig voor laden van externe content, zoals YouTube-video's of widgets van Sociale Media. Zie ons cookiebeleid voor meer informatie, of om je instellingen later aan te passen.