Bemoeial
Ik geef het toe: ik ben een journalistieke bemoeial en een nieuwsjunk! En dus ben ik – zeker in deze tijd – virtueel aanwezig bij Coronavirus/COVID-19 persconferenties in Londen en Den Haag, bij het gesprek met de minister president of de een of andere talkshow. De journalistieke collega’s hebben van mij geen last, wanneer ik vanaf mijn stoel het televisiescherm blijf toeroepen dat ze vergeten zijn een bepaalde vraag te stellen, dat ze een zogenaamd nieuwsfeit brengen dat al eerder naar buiten is gekomen of – erger nog – dat ze niet hebben geluisterd naar wat al is gezegd.
Zijn mijn vragen dan zo origineel? Oordeel zelf:
“Meneer/mevrouw de minister, u propageert 1,5 meter afstand, maar u houdt uzelf niet aan die maatregel. De doventolk staat zo bezien écht binnen die afstand. Het blijkt hier al dat de 1,5 meter maatregel niet zo praktijkgedreven is.”
Of: “RIVM directeur, bedankt voor uw uitleg over de virus en mogelijke bescherming, maar waarom hoeven zorgverleners in verpleeghuizen geen mondkapjes of andere bescherming te krijgen?”
En: “Waarom is de enige bescherming die bewoners in zorg- en verpleeghuizen krijgen, het verbod op bezoek van hun naaste familieleden is?”
En tenslotte dit: “Kennelijk was het economisch effect van alle maatregelen voor het crisisteam minder belangrijk. Klopt dat, en zo ja, waarom niet?”
George Orwell schreef het tientallen jaren geleden al in zijn boekje “Politics and the English Language” dat alle onderwerpen politiek gekleurd zijn en dat de politiek uit een massa leugens, ontwijkingen, dwaasheid, haat en schizofrenie bestaat. “Als de algemene sfeer slecht is, lijdt de taal daaronder”.
De gemiddelde nieuwsconsument is dus gewaarschuwd als hij luistert of kijkt naar de zoveelste persconferentie en/of talkshow. Journalisten mogen nog blij zijn dat ze niet worden uitgekafferd wanneer ze kritische vragen stellen. Dat overkomt hun collega’s al wekenlang achtereen tijdens de COVID-19 persconferenties in Washington van de massa Twitteraar @realDonald. Ze worden op zijn minst beschuldigd van ‘Fake News’ door Mr. President, die zelf zeker niet vies is van een eigen leugentje of twee, drie in honderdvoud.
Ik heb herhaalde malen “waarom stappen jullie niet allemaal op” tegen mijn televisiescherm geroepen. Helaas blijven de collega’s aan de andere kant van de Atlantische Oceaan doof voor mijn advies. Ze zien me kennelijk als een hinderlijke bemoeial.
©
Janny Kok
Bernard and Humphery discuss the disasterous possibility of a local government scheme. Classic clip from the political sitcom Yes, Prime Minister.
-S.jpg)
.gif)
