Altruïsme en korte lontjes
(door Janny Kok)
Zal de ‘Coronatijd’ in de geschiedenisboeken worden beschreven en, zo ja, welke kenmerken van deze periode zullen dan worden belicht? De steekwoorden liggen voor het oprapen: helden (voor de hulpverleners), altruïsme (onbaatzuchtig handelen waardoor de medemens gerichte hulp krijgt), zelfzuchtigheid, en gelijkhebberigheid zijn maar begrippen. Het Coronavirus ofwel Covid-19 heeft in ieder geval veel teweeg gebracht in het normale leven.
Zoveel is duidelijk: hoe langer mensen te maken hebben met het zogenoemde nieuwe normaal, des temeer verlangen ze naar de oude, vertrouwde manier van doen. Het staat vast dat we kuddedieren zijn die er voor elkaar willen zijn, maar in voorkomende gevallen elkaar ook achter het behang willen plakken. Dat laatste gebeurt zeker en niet alleen in Coronatijd.
De vraag is of dadendrang de achterliggende gedachte is om juist nu aanleiding te zoeken voor al dan niet gewelddadig protest. Neem de protestactie Black Lives Matter, die niet alleen de hoognodige stemverheffing tegen etnisch profileren teweeg heeft gebracht, maar waarbij ook gewelddadige gevoelens werden uitgesproken. Zwart tegen Wit en Wit tegen Zwart en zoveel kleuren er tussenin; hoe verwerpelijk is dat!
De ‘boze boeren’ verkennen in deze Coronatijd soms met geweldsdreiging het recht op demonstratie. De Farmers Defense Force bevecht dat demonstreren tegen stikstofmaatregelen op hun trekker moet gebeuren. “Onveilig? Daarmee hebben wij niks te maken. We claimen ons recht desnoods met geweld”. Dat deden heethoofden dan ook door de deur van een provinciehuis met hun trekker in te rammen en een ander provinciehuis te blokkeren.
Het individuele recht wordt op diverse plekken bevochten. Jongeren hebben het recht om uit te gaan en om zich niet aan de 1,5 meter afstandregel te houden. Ze hebben zich immers zo lang aan de steeds veranderende beperkingen gehouden! Gevaar voor besmetting van kwetsbare mensen? Hoezo? Het cynische spreekwoord luidt immers ‘het ouwe vlees moet eerst op’.
Het is maar een van de gevalletjes egocentrisch denken. Gelukkig staan daar veel positieve voorbeelden tegenover van hulpvaardige mensen. Zij zijn er voor mensen van dichtbij en veraf. Ga bij gelegenheid naar de Facebook pagina van Rijnmond Helpt van RTV Rijnmond om tot de ontdekking te komen dat ‘elkaar helpen’ veelvuldig in de praktijk wordt gebracht.
Sander de Kramer is een van de opmerkelijke goede doelenexperts. Bij RTV Rijnmond wordt hij de Sinterklaas genoemd die voor andere Rijnmonders spullen en/of hulp regelt die voor de hulpvragers onbetaalbaar zijn. Dat werk voor RTV Rijnmond bouwt hij af om van nut te blijven in Sierra Leone. Daar is de praktische goede doelenman beter bekend als Chief Ouwe Dibbes. In die hoedanigheid zorgt hij ervoor dat kinderen geen slavenwerk in diamantmijnen hoeven te doen en naar school kunnen. Dankzij hem krijgen door de oorlogshandelingen gehandicapte kinderen en voormalige kindsoldaten uitzicht op een beter leven en een goede opleiding. Twee van de jongens studeren nu rechten. Lees daarover veel meer via deze link om erachter te komen dat Sander de Kramer eveneens een kort lontje zou kunnen hebben. Zeker als hij geconfronteerd wordt met rechtsongelijkheid en uitbuiting.
-S.jpg)
.gif)
